Nagrodzony Grand Prix w 1966 na festiwalu w Bergamo oraz Nagrodą Specjalną Jury na festiwalu Valladolid, film Jerzego Skolimowskiego, autora i poszukiwacza nowej stylistyki filmowej. Muzykę do filmu skomponował Krzysztof Komeda, a utwory wykonują Ewa Demarczyk i Novi Singers. Analiza nastrojów i świadomości młodego pokolenia. Nowatorska i nowofalowa forma filmu zrywa z tradycyjną narracją oraz wprowadza nowy typ bohatera, tworzony przez debiutujących w tych latach reżyserów. Dramat psychologiczny ukazujący próby pokonania barier współczesnego świata: wieku, pieniądza, tradycji, konwencji i hierarchii. Forma częściowo alegorycznych i częściowo rzeczywistych obrazów widzianych oczami młodego studenta, który uciekając z akademika, spędza zimową noc włócząc się po mieście, szukając łatwych rozrywek i nowego sposobu życia. Coś jednak powstrzymuje go przed bezpowrotnym zatraceniem się, może duma lub poczucie wstydu wobec byłych przyjaciół? Przypadkowo spotkana dziewczyna odpowie miłością na jego wewnętrzne rozterki. Oboje uwierzą, że tylko ich wzajemne uczucia mogą stanowić jedyną stałą wartość w świecie pełnym wątpliwości, lęku i niepokoju.