Mathilde (Cécile De France) i jej mąż Charles Loisel (Thomas Chabrol), który pracuje w gabinecie ministra, nie są bogaci. Mathilde kocha piękne ubrania a jej mąż kocha ją tak bardzo, że pozwala jej na wszystko co tylko zechce. Pewnego dnia otrzymuje zaproszenie na imprezę roku i chce wyglądać jak najlepiej. Pożycza piękny naszyjnik z brylantem od swojej bogatej przyjaciółki. Naszyjnik gubi, a jest zbyt dumna, by powiedzieć przyjaciółce co się stało. Loiselowie kupują podobny naszyjnik. Trudno, będą go spłacać przez 10 lat. Przyjaciółka na pewno nie zauważy różnicy. Kiedy Mathilde po latach spotyka swoją przyjaciółkę, jej włosy są już przyprószone siwizną. Zwierza się Mathilde, że naszyjnik, który jej pożyczyła był fałszywy.

Dwie biedne rodziny żyją obok siebie. Mathilde Hubieres (Véronique Volta), bogata kobieta z miasta jest zdesperowana, bo nie ma dzieci. Przychodzi do Tuvacherów by kupić najmłodsze dziecko. Ale oni odmawiają. Za to matka Vallin (Anne Benoît) chce sprzedać jej swoje dziecko, które się narodzi. Czas mija. Sąsiedzi krytykują Tuvacherów. Czy nie lepiej żyć z rocznej renty za dziecko? Ich córce się powodzi, jest bogata i wykształcona. Charlot Tuvache (Guillaume Gouix) obwinia matkę (Marianne Basler), że nie sprzedała go bogatej kobiecie. Prowadzi to do jej śmierci.

Prosper Chicot (François Berléand), właściciel tawerny, produkuje calvados z jabłek, które rosną w jego sadzie. Klienci lubią smak silnego napoju, który jest powszechnie ceniony. Chicot, ambitny człowiek, chce powiększyć gospodarstwo. Pragnie pola sąsiadki, pani Magloire (Tsilla Chelton), starszej samotnej kobiety po siedemdziesiątce. Pewnego dnia Prosper idzie do niej z propozycją: on kupi jej nieruchomości i będzie jej płacić comiesięczną rentę a ona może zachować swoją farmę tak długo, jak będzie żyła. Przebiegła staruszka lubiąca pieniądze, idzie do notariusza w mieście, który zapewnia ją, że jest to zgodne z prawem. Mija kilka lata, staruszka jest w doskonałym zdrowiu. Nie wykazuje żadnych oznak choroby. Prosper co miesiąc odwiedza staruszkę z pieniędzmi. Gdy starsza pani umiera, Prosper otrzymuje wreszcie gospodarstwo, za które drogo zapłacił.

Morin (Didier Bénureau), bogaty kupiec, zachęcony przez przyjaciela, dziennikarza Labarbe (Julien Boisselier) historiami o paryskich kobietach, nie może oderwać oczu od jedynej towarzyszku podróży w nocnym pociągu, pięknej młodej kobiety o imieniu Henriette (Hande Kodja). Ryzykuje i próbuje ją pocałować, ale ona wpada w szok i woła o pomoc. Morin zostaje aresztowany. Każdy teraz nazywa go "Świnia Morin". Dziennikarz, który jest w rzeczywistości współodpowiedzialny, zostaje wysyłany z dużą sumą pieniędzy. Kiedy Labarbe spotyka się z młodą kobietą, chce ją uwieść. Tym razem, ona nie odmawia. Kobieta zwraca pieniądze, a dziennikarz, który zostawia połowę pieniędzy dla siebie, mówi Morinowi, że misja została wykonana.

Zamężna, urocza, młoda Marguerite Amandon (Clotilde Courau) nie jest szczęśliwa w małżeństwie. Używając pseudonimu Miss Clarisse, przyjmuje żołnierzy, dwa razy w tygodniu, w pokoju nr 11 w "Cheval d'or inn". Mężowi mówi, że udziela się charytatywnie. Pewnej nocy, gdy mąż (Jean-Luc Porraz) wyjeżdza do Paryża, ma spotkanie z kochankiem. Przyjeżdza jednak późno, bo zatrzymała ją ciotka. W pokoju znajduje w łóżku zwłoki mężczyzny. Ten trup to turysta, który zmarł nagle. Karczmarz radzi usunąć go dyskretnie gdyż wszyscy goście poszli spać. Marguerite jednak krzykiem budzi wszystkich. Wezwany inspektor policji pozwala jej odejść, bo domyśla się prawdy a nie chce wywołać skandalu. Marguerite opuszcza miasto z mężem, który niespodziewanie awansował.