San Francisco, początek lat 80. minionego wieku. Twardy kurs gospodarczy wytyczony przez rząd doprowadza do likwidacji wielu miejsc pracy. Nowi bezrobotni tracą swoje domy i nadzieję. Nieszczęście też spotyka Chrisa Gardnera, sprzedawcę przenośnych skanerów rentgenowskich. Zaczynając biznes, w pełni sądził, że będzie interes życia. Niestety, skończyło się zupełnie na odwrót – utonął w długach. Jego żona Linda ugina się pod ciężarem finansowych trudności i – mimo że kocha pięcioletniego syna – opuszcza rodzinę, aby szukać dla siebie lepszego życia. Wraz z odejściem żony na Chrisa spada wręcz lawina nieszczęść i niepowodzeń. Samotnie wychowujący syna tuła się z nim z jednego miejsca na inne, aby zdobyć jakąkolwiek pracę i dach nad głową. Nocują w schroniskach, na dworcach, wszędzie tam, gdzie znajdzie się dla nich miejsce. mimo problemów, Chris pozostaje kochającym i troskliwych ojcem, który stara się nie zawieść zaufania, jakie pokłada w nim jego syn. Stara się zachować godność. W końcu trafia mu się okazja na zmianę życia – otrzymuje propozycję odbycia stażu w firmie brokerskiej. Po jego zakończeniu z 20-osobowej ekipy tylko jedna osoba zostanie zatrudniona w znanej i poważnej firmie Dean Witter.
Niezgodności czasowe
  • Kiedy Chris i Christopher są na stacji BART Glen Park, odjeżdżający pociąg BART ma na końcu wagon typu „C” (wagon z płaskim frontem). BART zaczął używać tych wagonów w połowie lat osiemdziesiątych.
  • Oryginalna kostka Rubika nie miała logo w środkowym białym kwadracie.
  • Na stadionie Candlestick Park znajduje się logo drużyny 49ers. Zostało ono wprowadzone w 1996 roku.
  • Kiedy Chris porusza się samochodem pana Frakesha, wśród zaparkowanych samochodów widać Hondę Accord z 1991 roku.
  • W 1981 roku większość budynków widocznych na ujęciach panoramy San Francisco nie została jeszcze ukończona.
  • Samochód Chrisa zostaje unieruchomiony i odholowany z powodu niezapłaconych mandatów za parkowanie. San Francisco zaczęło używać blokad na kół typu Denver w połowie lat 90.
  • Jasnożółty system ostrzegania o krawędzi peronu, widoczny we wszystkich scenach rozgrywających się na stacji BART, został zainstalowany w 1987 roku.
  • Film przedstawia całkowicie przeszklone wiaty autobusowe z dużymi plakatami reklamowymi. San Francisco MUNI zaadoptował całkowicie szklane wiaty autobusowe w latach 90. Plakaty pojawiły się po raz pierwszy pod koniec lat 90.
  • Wagon BART ma nalepkę „System tranzytowy nr 1 w Ameryce”. BART zdobył tę nagrodę w październiku 2004 roku. Akcja filmu rozgrywa się w 1981 roku.
  • Chris Gardner nosi zegarek Timex Indiglo. Indiglo zostało wprowadzone na rynek w 1988 roku.
  • Kiedy Chris rozmawia przez telefon, jego kubek typu Togo ma napis i logo, które pojawiły się po raz pierwszy pod koniec lat 90.
  • Akcja filmu dzieje się w 1981 roku, lecz Chris i pozostali stażyści otrzymują podręcznik „Analiza bezpieczeństwa” autorstwa Grahama i Dodda – wydanie z 1988 roku.
  • W 1981 roku siedzenia w pociągach BART były brązowe, a nie niebieskie.
  • Rakieta tenisowa, której sąsiad używa do trzepania swojego dywanu, wydaje się pochodzić z 2002 roku.
  • Plastikowe torby na zakupy nie były szeroko dostępne w 1981 roku.
  • W filmie istnieje kilka odniesień do emerytur „Pac Bell” (Pacific Bell). Pac Bell była jedną z firm powstałych w wyniku sądowego rozpadu AT&T w 1984 roku. Wcześniej oficjalna nazwa firmy brzmiała „The Pacific Telephone & Telegraph Company”. Każdy, kto przeszedł wówczas na emeryturę, otrzymałby ją od Pac-Tell, a nie Pac-Bell.
  • Kiedy Chris wsiada do taksówki z Panem Twistle, pobliska ciężarówka UPS ma namalowane barwy z 2004 roku.
  • Producentem piłki do koszykówki, którą posiada Chris jest firma „Classic Sport”, założona w 1993 roku. Ten model piłki został wprowadzony na rynek w 2000 roku.
  • Kiedy Chris ogląda stadion Candlestick Park będąc w loży, kamera pokazuje przeszklone luksusowe boksy, które zostały dodane w połowie lat 80.
  • Syn Jaya Twistle'a ma na sobie czerwoną kurtkę z kapturem w barwach drużyny 49ers. Firma Starter rozpoczęła sprzedaż tej linii ubrań w 1990 roku.
Obce elementy w kadrze
  • Kiedy Chris wchodzi do przedszkola, aby odebrać syna, kamerzysta i kamera odbijają się w oknie.
  • Kiedy Chris po raz pierwszy wchodzi do firmy, pokryty farbą, skręca za róg boksu, podążając za asystentem. Członek ekipy filmowej w zielonej koszuli, czarnym swetrze i czerwonej czapce ukrywa się za filarem pod ekranem z notowaniami giełdowymi.
Różnice geograficzne
  • Na początku filmu widać człowieka wychodzącego ze stacji metra jedzącego chipsy firmy UTZ. Nie są one jednak dostępne na Zachodnim Wybrzeżu.
Brak ciągłości
  • Kiedy Chris podziwia maklera giełdowego w sportowym czerwonym samochodzie, makler parkuje swój samochód kilka stóp za innym pojazdem. W następnym ujęciu, z perspektywy drugiej strony ulicy, czerwony sportowy samochód znajduje się zaledwie kilka cali za kolejnym pojazdem. W następnym ujęciu, z powrotem z pierwotnej perspektywy, samochód jest kilka stóp dalej.
  • Kiedy Chris wsiada do samochodu po meczu futbolowym, skanera kości nie ma na jego kolanach. W kolejnym ujęciu, urządzenie znajduje się na jego kolanach.
  • Zanim Chris ułoży kostkę Rubika, rozmawia z Jayem Twistle na chodniku w pobliżu taksówki. Obok nich przechodzi mężczyzna w brązowej marynarce i krawacie, a za nim blondynka w niebieskim ubraniu. Kilka sekund później te same osoby znowu ich mijają, idąc w tym samym kierunku. Kiedy Chris wybiega z budynku po tym, jak powiedział, że nauczył się wykonywać swoją pracę wcześnie, aby dotrzeć do schroniska na czas, w oddali pojawiają się ci sami mężczyzna i kobieta, idąc razem. Pod koniec filmu, kiedy Chris dowiaduje się, że dostał pracę, wychodzi na zewnątrz, w tłum ludzi. Jednym ze statystów spacerujących w pobliżu Chrisa jest ta sama blondynka w tym samym niebieskim ubraniu.
  • Kiedy Martin Frohm prosi Chrisa o pożyczenie 5 dolarów na taksówkę, między aktorami a kamerą przechodzi ruda kobieta w bordowej kurtce. W następnym ujęciu znowu przechodzi.
  • Kiedy Chris wchodzi do gabinetu Martina Frohma po tym, jak zostaje wezwany, Martin komentuje niebieską koszulę Chrisa mówiąc „ładna koszula”. Jednak gdy Chris opuszcza biuro, jego koszula jest biała.
  • Kiedy Chris zostaje potrącony przez samochód, pęd sprawia, że toczy się do przodu. W następnej scenie, toczy się w lewo na sąsiedni pas.
  • Kiedy Chris ściga hipiskę na stacji BART, będąc w strefie bramek spogląda na dół na peron. Hipiska stoi obok pociągu BART z naklejką „System tranzytowy nr 1 w Ameryce” umieszczoną po lewej stronie drzwi. Po zbiegnięciu na dół na peron, Chris uderza w zamknięte drzwi pociągu. Naklejki nie ma.
  • Chris w trakcie szamotaniny z taksówkarzem, otwiera drzwi z przodu i próbuje wyciągnąć skaner. Kiedy taksówkarz chwyta go i próbuje wyciągnąć z taksówki, Chris rzuca taksówkarza na maskę samochodu. W tym samym ujęciu przednie drzwi są ponownie zamknięte.
  • Na początku filmu, kiedy Chris i Christopher idą do przedszkola, Christopher niesie piłkę do koszykówki w plastikowej torbie na zakupy. Jednakże w następnych ujęciach nie trzyma piłki. W dalszej części filmu, tę samą piłkę otrzymuje jako prezent.
  • Kiedy Chris siedzi w taksówce z Panem Twistle układającym kostkę Rubika, na szybie za nim jest naklejka lokalnej stacji radiowej (KMEL). Jest ona widoczna jedynie na ujęciach wewnątrz taksówki. Na ujęciach z zewnątrz naklejki nie ma.
  • Kiedy Chris i Christopher zbierają swoje rzeczy po tym, jak zostali wyrzuceni z pokoju hotelowego, Christopher wkłada swoją piłkę do koszykówki do torby na zakupy. Następnym razem, gdy jest widziany, niesie worek na śmieci.
  • Po tym, jak Chris i jego syn nie mają wstępu do pokoju, Wayne idzie przed nimi, w kierunku kamery, w szarym kapeluszu i fioletowej koszulce (około 100 min. filmu).
Pozostałe
  • Jeśli Gardnerowie mają trudności z opłaceniem rachunków, Linda nie powinna wydawać pieniędzy na papierosy.
  • Christopher siedzi na ławce w metrze ze skrzyżowanymi nogami, pokazując podeszwy swoich tenisówek. Są czyste, jakby były nowiutkie.
  • Kiedy mama Christophera niesie go do sypialni aby położyć go do łóżka, powinien on już spać. Jednak podnosi on obie nogi, aby ominąć bok łóżka.
  • Kiedy Chrisowi i jego synowi odmawia się pokoju w schronisku, bezdomny uderza w parkometr, który kołysze się, jakby był zrobiony z gumy.
  • Chris zabiera swój skaner gęstości kości od hipisa w autobusie. Gdy wychodzi z pojazdu, można usłyszeć, jak kobieta szepcze „czy to Will Smith?”
  • Chris spienięża kilka czeków w sklepie spożywczym. Za każdym razem kasjer odlicza kwotę z czeku. W rzeczywistości sklep pobierałby opłatę za zrealizowanie czeku.
  • Kiedy Gardnerowie wyjeżdżają na mecz futbolowy, mercedes Waltera Ribbona ma tablicę rejestracyjną ciężarówki, a nie samochodu osobowego.
  • Kiedy Chris kupuje nową lampę do skanera, widać w trakcie jej wymiany w autobusie, że jest to lampa ksenonowa, używana w stroboskopie i w lampie błyskowej aparatu. Po naprawieniu skanera i jego włączeniu, urządzenie świeci w sposób ciągły. Jednakże ten typ lampy daje wyłącznie światło migające. Świecenie w sposób ciągły stopiłoby lampę w kilka sekund.
  • Kiedy Chris odwiedza lekarza, który kupuje jego ostatnią maszynę, zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej wiszące w tle jest odwrócone. Miednica i pęcherz powinny znajdować się na dole, a nie na górze.
  • W rzeczywistości Chris i Linda nigdy się nie pobrali.
  • Kiedy makler giełdowy zatrzymuje swój sportowy samochód i wysiada, pojazd cofa się, jakby hamulec ręczny nie został zaciągnięty.
  • W rzeczywistości, w okresie o którym opowiada film, Christopher Jr. był niemowlęciem.
  • W rzeczywistości staż Chrisa nie był bezpłatny.
  • W jednej scenie drzwi pociągu zamykają się, przytrzaskując Chrisowi Gardnerowi rękę, trzymającą skaner kości. Nie puszcza on urządzenia, a pociąg odjeżdża z częściowo otwartymi drzwiami. To nigdy by się nie zdarzyło w prawdziwym życiu. Pociągi BART są zaprojektowane tak, aby nie poruszały się, jeśli drzwi któregokolwiek wagonu są niedomknięte.
Więcej informacji

Proszę czekać…