Film przedstawia świat bezdomnych z Łodzi, żyjących ze zbierania złomu. Jednak pomimo swej sytuacji, pomimo cierpień jakich doświadczają, żyją godniej niż nie jeden bogacz. Potrafią cieszyć się drobnostkami, znajdować spokój i ukojenie w książkach. Edi, tytułowy bohater jest uosobieniem spokoju. Często powtarza, znane wszystkim lecz często zapominane prawdy : "Trzeba pchać swój wózek bez przerwy". Na pytanie kolegi Jureczka, o to jakie życie oni mają (z naszej perspektywy rzeczywiście niewesołe) odpowiada "Swoje". I tak właśnie Edi postępuje. Cieszy się ze swojego życia i za wszelką cenę chce przeżyć je godnie. Na jego drodze czeka wiele cierpienia, upokorzeń, ale on zawsze wychodzi z nich z podniesioną głową.