Ash kontra martwe zło: The Host 1x5 2015

6/10 – SPOILERY

Trochę lepiej niż ostatnio, ale nadal nie jestem zadowolony, bo daleko do poziomu dwóch pierwszych odcinków. Cały czas mam wrażenie, że serial jest w fazie wstępu, a przecież za nami już połowa sezonu (!). Przykładowo nic nie wynika z wątku Xeny, wykrztuszenie tego co wiemy o niej po dwóch zdaniach z lipcowego Comic Conu zajęło twórcom aż 5 odcinków. Niby jest jakiś pościg Xeny i Fisher za Ashem, niby jakieś próby odwiedzania kolejnych osób w celu odwrócenia zaklęcia, ale wszystko jest dość ślamazarne. Nie czuć w ogóle odległości pokonywanych przez bohaterów, nie czuć oddechu na karkach Asha i ekipy, tempa pościgu i wydarzeń, Pablo ma nawet czas na zbudowanie mechanicznej ręki (fajnej, głupawej, ale nie wprowadzonej w tak fajny sposób jak w Armii Ciemności. Krzepiące, że zgodnie z tradycją serii doradca klienta na dziale RTV znowu posiada umiejętności geniusza z politechniki). Ślamazarność tym bardziej uwiera przy przyjęciu ultrakrótkiej formuły i jednolitej fabuły, teraz cała moja nadzieja w Jolaosie i jego dwóch odcinkach.

Chciałbym aby wreszcie Ash zmęczył się walką z demonem, spocił, zakrwawił, porwał swoją czyściutką, niebieską koszulę. Razi mnie bezbarwność tych potyczek, w pierwszych dwóch odcinkach chociaż jakoś starano się zbudować napięcie, Ash przynajmniej szarpał się i dostawał po głowie. Mam coraz mocniejsze wrażenie, że demony po prostu podchodzą pod piłę i strzelbę, choćby w tym odcinku Eligos dał się pokonać jak zupełny kretyn, kompletnie bez powodu. Swoją drogą, już ja byłbym lepszym szamanem niż Brujo, nawet nie potrafił rozpoznać opętanego :)