Koło udręki 1923

Główny inżynier Sisif (Séverin-Mars) ratuje z katastrofy kolejowej małą sierotę. Ma na imię Norma (Ivy Close) i wychowuje się z Elie (Gabriel de Gravone), synem Sisifa, który jest mniej więcej w tym samym wieku. Wydaje się, że wszystko idzie dobrze, ale stopniowo Sisif czuje dziwną pasję do swojej adoptowanej córki. Zmienia się jego zachowanie, staje się alkoholikiem, podejrzliwy, agresywny. Urok Normy uwiódł inżyniera, pana de Hersana (Pierre Magnier); Sisif popełnia nieroztropność, wyznając mu namiętność, która w nim wzrosła. Hersan grozi mu szantażem, jeśli nie zgodzi się oddać mu Normy. Poddaje się, a Sisif, prowadząc pociąg, który wiezie młodą kobietę ku nowemu przeznaczeniu, pragnie umrzeć razem z nią. Dzięki maszyniście udaje się uniknąć wypadku. Sisif przenosi swoją miłość do tej lokomotywy. Ale strumień pary pali oczy Sisifowi, który musi zrezygnować z pracy i odtąd będzie obsługiwał kolejkę linową Mont-Blanc. Eliasz poszedł za swoim ojcem. A Norma, która przyjechała spędzić wakacje w Chamonix z mężem, ponownie spotyka się ze swoim byłym towarzyszem. Dwoje młodych ludzi odkrywa wzajemną miłość. Hersan, zazdrosny, walczy z Eliem w górach. Ich upadek zabija ich obu. Sisif jest już stary, samotny, uzależniony od monotonnej pracy. Widzi wracającą do niego Normę, również samotną i biedną, która będzie czuwała nad jego ostatnimi dniami. Kristo