Duet gigantów powraca 6

Na ten aktorski duet miłośnicy kina akcji wysokich lotów czekali długie lata. Robert De Niro i Al Pacino to ikony, giganci sztuki filmowej. Ich wspólna gra w „Gorączce” z 1995 roku na stałe zapisała się na kartach hollywoodzkich produkcji. Po czternastu długich latach ci dwaj aktorscy emeryci spotykają się na planie kolejnego w ich karierze, kryminalnego thrillera zatytułowanego adekwatnie do ich osób „Zawodowcy” (dystrybutor Monolith Video). Autorem scenariusza jest Russell Gewirtz. Dwa lata temu stworzył on historię opowiedzianą w „Planie doskonałym” z Jodie Foster i Denzelem Washingtonem w głównych rolach. Obraz ten wspominam bardzo dobrze, dlatego chętnie sięgnąłem po jego kolejny twór. Reżyserowaniem „Zawodowców” zajął się Jon Avnet, trudniący się bardziej produkcją filmową. W obsadzie aktorskiej obok De Niro i Pacino spotkać można popularnego amerykańskiego rapera 50 Cent. Głównymi bohaterami „Zawodowców” są dwaj doświadczeni nowojorscy policjanci Turk (De Niro) i Rooster (Pacino). Podczas ich wspólnej trzydziestoletniej służby skutecznie zwalczali przestępczość, wielokrotnie balansując na pograniczu prawa. Uwieńczeniem ciężkiej i bardzo niebezpiecznej pracy miała być zasłużona emerytura. Zanim jednak do tego dojdzie, policjanci mają za zadanie poprowadzić dochodzenie związane z serią morderstw popełnianych na ulicach Nowego Jorku. Sprawa ta jest łudząco podobna do tej rozwiązywanej przez nich kilka lat wcześniej. Wtedy też ofiarami oprawcy padali najgorsi z najgorszych czyli: złodzieje, handlarze narkotyków, gwałciciele, sutenerzy. Przy każdych zwłokach, jako swój podpis, „oczyszczacz” pozostawia karteczkę z wierszem. Turk i Rooster będą musieli znaleźć sposób na schwytanie mordercy, który okaże się im być bliższy niż myślą. „Zawodowcy” ze starymi wyjadaczami aktorskiego fachu prezentują się jak najbardziej poprawnie. Recenzowanemu filmowi trudno cokolwiek zarzucić. Nie jest to może „Gorączka” - klasyk z 1995 roku, jednak miłośników kina sensacyjnego i tak poniekąd usatysfakcjonuje. Film ma wszystko czym gatunkowa sensacja musi ociekać: szybką akcję, zagadkowe postacie, efektowne sceny. Jest także próba analizy psychologicznej bohaterów, dramat jednostki. Może to nie kino odkrywcze, próbujące nakreślić nowy wygląd powszechności i rutynie. Prawdę mówiąc do dnia dzisiejszego filmowe powielanie to nic dziwnego, a widzom, patrząc na zainteresowanie, to chyba za bardzo nie przeszkadza. Tak jak dwie ikony światowego kina, które są niczym wino, im starsze tym stanowczo lepsze. Nic tylko z ręką na sercu muszę polecić wam ten film. Zapraszam.