37- letnia Elżbieta wychowuje samodzielnie dwóch synów: Mateusza i Sebastiana. Jej mąż – Andrzej – odsiaduje wyrok 15 lat więzienia za zabójstwo swojej wspólniczki. Sąd godzi się na przedterminowe zwolnienie mężczyzny. Andrzej po 10 latach wraca do domu. Elżbieta cieszy się z pełnej rodziny, jednak starszy syn nie akceptuje ojca. Lekceważy go i jego polecenia. Ma żal, że ojciec prawie nie uczestniczył w jego wychowaniu. Elżbieta usiłuje załagodzić konflikt, ale Mateusz ucieka z domu. Żeby poradzić sobie z emocjami, sięga po narkotyki. Elżbieta nie spotyka się ze zrozumieniem. Krytykuje ją nawet jej mama Jadwiga. Uważa, że już dawno temu powinna była rozwieść się z Andrzejem, bo tylko funduje dzieciom traumę. Teściowa sugeruje Andrzejowi, że powinien wynieść się gdzieś daleko, bo tylko zatruwa życie swojej rodzinie.