W latach 80. XX wieku kursy akcji szybowały wskutek rosnącej bańki spekulacyjnej, a w Japonii zagościł wszechobecny kult optymizmu. Zanim jednak w kraju nastała era, która światu kojarzy się z etatowymi pracownicami japońskich korporacji i studentkami z wachlarzem w ręku oraz imprezami w tokijskiej dyskotece Juliana’s Tokyo, w Kraju Kwitnącej Wiśni wybuchła rewolucja społeczna, która doprowadziła do przewartościowania staroświeckich norm kulturowych. Jej inicjatorem był Toru Muranishi — przedsiębiorca, który wywrócił do góry nogami japoński rynek filmów dla dorosłych. Swoimi działaniami Muranishi zmienił spojrzenie Japończyków na erotykę i — razem z kultową aktorką Kaoru Kuroki — stał się ikoną branży.
Po kolejnym miesiącu nudnego sprzedawania encyklopedii Muranishiemu grozi utrata pracy. Kiedy biedaczyna w końcu zaczyna zarabiać, jego życie rozpada się na kawałki.
Muranishi i Toshi przerzucają się na sprzedawanie magazynów pornograficznych i zakładają sieć księgarni na Hokkaido. Niestety ich sukces przyciąga niechcianą uwagę.
Ukrywający się do niedawna w Tokio Muranishi i Toshi zostają aresztowani w Sapporo. Po wyjściu z więzienia udają się do Kawady z nowym pomysłem — chcą nagrywać filmy.
Wpisana na czarną listę przez Ikezawę i walcząca z komisją nadzoru firma Sapphire jest na granicy bankructwa. Po konfrontacji z matką Megumi szuka Muranishiego.
Muranishiemu grozi 370 lat odsiadki, więc musi zebrać 100 milionów jenów na kaucję. Toshi i Kawada mają problem z uzbieraniem tej kwoty, ale z pomocą przychodzi im Kaoru.
U kresu ery Showa Kaoru Kuroki zyskuje ogromną sławę. Sapphire i Poseidon produkują filmy dla dorosłych na masową skalę, ale na horyzoncie pojawiają się kłopoty.
W roku 1990 Muranishi jest na fali. Gdy doradca finansowy podsuwa mu pomysł stworzenia kanału satelitarnego, producent wietrzy w tym wielką szansę na rozwój firmy.
Aby zebrać pieniądze na własną telewizję, Muranishi idzie na całość i rozkręca produkcję na masową skalę. Zapomina przy tym o swojej największej gwieździe — Kaoru.
Sapphire Pictures zmienia nazwę na Diamond Visual. Gdy na casting zgłasza się niepozorna Miyuki, nic nie wskazuje na to, że może przyćmić Kaoru swoim blaskiem.
Muranishi nadaje Miyuki pseudonim Mariko Nogi. Firmie Diamond kończą się pieniądze, a pęknięcie bańki spekulacyjnej sprawia, że trzeba szukać nowych źródeł dochodu.
Wśród pracowników Diamond narasta niezadowolenie, a Muranishi desperacko szuka sposobu, aby pokryć koszty telewizji satelitarnej i uchronić biznes od plajty.
Kaoru trafia do szpitala. Widząc, jak branża się zmienia, Wada zatrudnia Toshiego, Kawadę i Mitamurę do produkcji filmów. Nadchodzi czas spłaty długów.