Rok 1967. Max (Johanne McKay), trochę niegrzeczna, i Catherine (Marie Guillard), bardzo mądra, to nierozłączne przyjaciółki. Obie uczą się gry na fortepianie w Konserwatorium w Quebec. W wieku piętnastu lat Max wygrywa pierwszą nagrodę. Tej nocy mówi matce, że jest w ciąży. Wymaga od Max oddania dziecka do adopcji. Po tym Max opuszcza Quebec i muzykę. Rok 1992. Max (Geneviève Bujold) wraca do Quebec. Wraz ze swoją przyjaciółką Catherine (Marthe Keller), osiągającą wspaniałą karierę, próbuje znaleźć syna, którego nieobecność złamała jej życie. Uda jej się, ale dziecko, które stało się mężczyzną, odmówi jej zobaczenia. Ale to Denis (Michel Rivard), osierocony mężczyzna, pomoże Max i będzie jej towarzyszył na jej drodze, po której matka nigdy jej nie towarzyszyła. Max w końcu spotka syna w nieprzewidzianych okolicznościach. Znajdzie również muzykę tak, jak znajdzie swoje życie, niedoskonałe, ale lepsze niż milczenie.