Pierwszy odcinek opowiada historię Danki. Śledzimy jej losy na tle wydarzeń, które miały miejsce podczas tworzenia jedynego w swoim rodzaju teatru. Bohaterka angażuje się we współpracę z organizacjami pozarządowymi na rzecz integracji i wkracza na ścieżkę pasji, której poświęci życie. Odcinek opowiada o determinacji, dramatycznych spiętrzeniach wydarzeń, ale obfituje również w sytuacje przesycone humorem. Odsłania w fabularyzowanej formie splot okoliczności, które doprowadzają Dankę na casting. Czy pracownik banku ma szansę zostać aktorem pomimo braku formalnego wykształcenia w tym kierunku? Jak poradzić sobie z pogarszającym się wzrokiem i czy można zapanować nad związanymi z tym emocjami i przewartościować swoje życie?

Drugi odcinek serialu to wątek powstały wokół przeżyć Renaty. Opowiada między innymi o problemach małżeńskich bohaterki. W historii Renaty możemy dostrzec, jak ważne jest wsparcie i więzi rodzące się pomiędzy aktorami teatru. Dostrzegamy wielowarstwowość relacji powstających i odnawiających się w sytuacjach, kiedy musimy zacząć życie od nowa. Czy łatwo jest podjąć decyzję o rozstaniu, kiedy traci się wzrok? Jak walczyć o swoje prawa i miłość do dziecka? Czy Renata przejdzie bez szwanku przez najtrudniejszy okres w swoim życiu?

Jak wygląda poszukiwanie miłości? Zobaczymy, że problemy sercowe w takim samym stopniu dotyczą ludzi zdrowych i niesprawnych. Wszyscy lokujemy uczucia zgodnie z tym co podpowiada nam gorące serce, a nie logiczny umysł. Mietek jest wrażliwy, oddany i wierny. Kochający zwierzęta, pomagający słabszym i przepełniony dobrą wolą. Czy to wystarczy, żeby jego ukochana odpowiedziała mu równie silnym uczuciem? Czy ma szansę na ułożenie sobie z nią długiego i szczęśliwego życia?

Filmowa historia Doroty przybliża zmagania osób, które tracą wzrok powoli, mając pełną świadomość tego nieuchronnego procesu. Odcinek dotyka trudności związanych z brakiem zrozumienia ze strony otoczenia, wyjaśnia jakiej pomocy oczekują niewidomi, a co postrzegają jako niezdrowe zainteresowanie lub niepotrzebną litość.

Ten odcinek opowiada o rozwoju bohatera. W fabule widoczny jest proces odchodzenia od wyuczonej bezradności do przedsiębiorczego udziału w procesie twórczym. Od bierności do zaangażowania się w związek uczuciowy i odwagę wyjścia na scenę. Ukazuje również konieczność radzenia sobie z niespodziewanymi upokorzeniami, nieuzasadnioną agresją otoczenia i nieprzewidywalnymi okolicznościami z jakimi mierzą się wszyscy ludzie, którzy mają odwagę wejść w samodzielne życie bez ochronnego klosza jaką bywa miłość najbliższych. Czy to skończy się dla Krzyśka happy endem? A może będzie żałował samodzielnych wyborów? Oglądanie piątego odcinak może rozwiać te wątpliwości.

Odcinek „Basia” to historia o narodzinach zaufania. O wyjściu z osamotnienia i bezdomności. Pokazuje ewolucję osobowości początkowo nieufnej i skrytej. Odcinek przedstawia historię starszej samotnej kobiety, która, aby móc się spotkać z jedynym synem musi odważyć się na podróż swojego życia. Musi zostawić za sobą lęk przed podróżą samolotem i w jesieni życia odważyć się na decyzje i kroki, które nawet dla zdrowej, odważnej i młodej osoby mogą stanowić wyzwanie. Stchórzy czy przełamie barierę strachu? Czy będzie potrafiła po trzydziestu pięciu latach pracy zmienić zawód? Czy zdoła jeszcze otworzyć się na ludzi? O tym może opowiedzieć tylko sama Basia w odcinku przedstawiającym jej historię.

Odcinek przedstawia historię kobiety, którą fascynował teatr. Jej zainteresowania popychają ją w stronę grupy Artura Dziurmana. Elżbieta to kobieta dojrzała, ale atrakcyjna i samotna, więc podejmie próbę ułożenia sobie życia uczuciowego.

Odcinek opowiada historię nietuzinkowego artysty z maleńkiej wioski w górach. Jasiek musi przejść wiele kilometrów bez względu na warunki atmosferyczne, by dojść do najbliższego przystanku, z którego może dostać się na próby teatralne.

Odcinek o niezwykle uzdolnionej kobiecie, która podporządkowała swoje życie największej miłości - teatrowi. Słabo widzi, ale pragnie samodzielnie podejmować decyzje, aby móc walczyć o marzenia.

Odcinek „Adam” ukazuje znane wszystkim rodzicom zjawisko czyli dziecko dorastające do głośnego „nie, bo nie!”. Młodzieńczy bunt nie przewiduje taryfy ulgowej dla rodziców ze względu na okoliczności, które by tego wymagały. Nieważne jakby się starali, ile wysiłku i serca wkładali w wychowanie. Czy niewidomi rodzice mogą dobrze wychować widzącego syna?

Kolejny odcinek to historia zawodowej aktorki, która w podeszłym wieku związała się z grupą Artura Dziurmana. Kobieta, kiedyś ciesząca się popularnością, teraz oddaje się teatrowi w sposób bardziej zaangażowany społecznie. Jednak w mieszkaniu wypełnionym pamiątkami przypominającymi dawną świetność zostaje sama z przejmującymi wspomnieniami. To historia o pasji, bólu przemijania i miłości do teatru. Czy można pogodzić się z utratą dawnej pozycji? Jak pogodzić pasję i podeszły wiek? Odcinek Magda rzuca nowe światło na tak postawione pytania.

Kolejna opowieść to historia młodej wojowniczki, która na wskutek wypadku w dzieciństwie traci oko i ma zdeformowaną twarz. Z czasem ze swojej słabości robi atut i pragnie podkreślać znaczenie samoakceptacji. Możemy zaobserwować jak dochodzi do porozumienia z własnym ciałem, które pragnie pokochać takim jakie jest. Następnie wykorzystuje swoją energię, aby wspierać innych ludzi, którzy muszą zmierzyć się w życiu z podobnymi wyzwaniami. To bardzo inspirujący odcinek, który wielu osobom może dodać otuchy i wskazać nowe możliwości.

Ten odcinek spaja w całość wszystkie wcześniej przedstawione historie. Ukazuje pełen energii i nadziei finał. Po drodze, którą odbyli wszyscy bohaterowie nie mamy sielskiego zakończenia, a jedynie realną nadzieję na lepszą przyszłość całego zespołu jako trupy teatralnej. Jednak czy na pewno?