Miasto kobiet 1980

Feminazi krzyczą: "MASTURBACJA! MASTURBACJA!" a Mastroianni kiwa głową do taktu. Poza tym, leniwa satyra, bo bezpośrednia. Fajne palmy za oknem sypialni.

7/10 – Fellini napotkał masę problemów przy realizacji swojego projektu (śmierć kompozytora do jego filmu czy trudności znalezienia producentów). Końcowy efekt jest jakby nie patrzeć nowatorski – wprowadzone zostały elementy odważne i nietypowe dla ówczesnego kina. Swoboda w operowaniu językiem filmowy Felliniego objawia się tutaj jawną satyrą na dzielącą przepaść między światem kobiecym (a w filmie wręcz feministycznym) a męski (szowinistycznym, powierzchownym i brutalnym). Pomiędzy te dwa antagonistyczne obozy zostaje wplątany bohater, grany przez wspaniałego Marcella Mastroianniego.

Jednak film na kolana raczej nie rzuca. Ta cała senna atmosfera i sposób prowadzenia filmu momentami mnie nużyły. Jednak i tak film zapamiętam jako odważny, nieszablonowy projekt!