Filmy projektor, przyjaźń

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Akcja filmu rozgrywa się w biednym, górniczym miasteczku Estherlope. Główny bohater, osiemnastoletni Dick, zafascynowany jest bronią palną. Razem z kolegami zakłada klub miłośników broni. Swój pistolet nazwał Wandy i o nim ciągle opowiada swoim kolegom. Na początku miała to być jedynie zabawka, jak się potem okazało, niebezpieczna. W pewnym momencie Wendy zmienia życie Dicka i jego przyjaciół.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Historia rozgrywa się we Francji, pod koniec drugiej wojny światowej. Na prowincji znajduje się szkoła dla chłopców z zamożnych rodzin, prowadzona przez zakon jezuitów. Pomimo wojny panuje tutaj spokój, przerywany czasami alarmami lotniczymi. Dopiero przybycie do internatu nowych uczniów pochodzenia żydowskiego, burzy swoistą sielankę...

Kiedy w 2004 roku umiera Inge, babcia Larsa Torviksa, ten zostaje spadkobiercą rodzinego gospodarstwa, w którym Inge przeżyła niemal całe swoje życie od 1920 roku. Fakt ten stawia go przed sporym dylematem, czy sprzedać posiadłość, czy pozostać przy rodzinnych włościach. W podjęciu odpowiedniej decyzji pomagają mu przywołane w pamięci opowieści Inge...

Historia wielkiej miłości Oma i Shanti. Zaczyna się w roku 1977, a kończy w 2007. Om, prosty statysta, jest bezgranicznie zakochany w gwieździe filmowej, pięknej Shantipriyi. Ratując ją z pożaru na planie, zdobywa jej przyjaźń. Odkrywa także tajemnicę o jej małżeństwie ze znanym producentem. Mąż Shanti okazuje się być egoistą, który nie cofnie się przed niczym, aby osiągnąć cel i kiedy żona zaczyna mu przeszkadzać, chce się jej pozbyć... Tematem filmu wykonanego z ogromnym rozmachem, jest miłość większa niż śmierć, pragnienie sławy, krzywda i zemsta, a także dramatyzm odzyskiwania tożsamości poprzez odzyskiwanie pamięci o swojej przeszłości. Film wykorzystuje na dużą skalę motyw reinkarnacji, wciąga widza w świat hinduskich wierzeń, zwyczajów i kultury.

Trzy siostry: Vilma, Ela i Bedřiška mieszkają z dwójką dzieci. Ich mężowie zostali wywiezieni do obozów koncentracyjnych za działalność w ruchu oporu. Lekarz Jiří, przyjaciel Jindřicha, męża Vilmy, wdzięczny kolegom z konspiracji, że go nie wydali w trakcie przesłuchań, pomaga samotnym kobietom przez całą wojnę. Z czasem między Vilmą i Jiřím budzi się uczucie. Otrzymują wiadomość, że Jindřich umarł. Niespodziewanie jednak wraca tuż po zakończeniu wojny.