Filmy toga, miłość

Brendan Frye, jest nie lubiany wśród rówieśników. Jedyna bliska mu osoba, Emily, opuszcza go mając dość kłótni. Wkrótce Brendan otrzymuje od byłej dziewczyny telefon z prośbą pomocy. Na drugi dzień znajduje ją martwą. Chłopak za wszelką cenę chce znaleźć sprawce zbrodni.

Zawstydzona kobieta żongluje przystosowaniem się do nowej roli żony arystokratki a obecnością jego pierwszej żony.

Josey Aimes wraca do rodzinnego miasteczka, gdzie znajduje pracę w miejscowej kopalni. Niestety, wraz z innymi kobietami jest fizycznie i psychicznie molestowana przez męską załogę. Kobieta postanowiła wytoczyć kopalni pierwszy w historii proces, w którym molestowanie kobiet rozpatrywano jako "class action" i który na zawsze zmienił prawo.

Na początku 1914 roku młoda kobieta, Marie Benjamin (Marie Trintignant), kradnie kupon czerwonego jedwabiu w paryskim domu towarowym. Zostaje znaleziona leżąca, omdlała, ​​obejmująca materiał, którym się pieści. Aresztowana i zabrana do Conciergerie, zostaje przyjęta przez lekarza z ambulatorium Prefektury Policji, psychiatrę i estetę Gabriela de Villemera (Sergio Castellitto). Podczas wywiadu odkrywa dziwną erotyczną pasję tej krawcowej, którą nieodparcie pociąga zmysłowy kontakt z jedwabiem i która nie potrzebuje mężczyzn, by czerpać z tego przyjemność. Zmartwiony - sam jest wrażliwy na tkaniny - szybko da się oczarować Marie, a ona, analfabetka, jest zafascynowana odręcznymi notatkami lekarza. Między Marie i Gabrielem utkana jest niejednoznaczna relacja, potajemnie połączona wspólną pasją, nawet jeśli wszystko ich dzieli: środowisko, kultura, powtarzające się kradzieże Marie i jej nieprzyzwoite zachowanie w miejscach publicznych, które doprowadziły ją do więzienia. Wybucha wojna, która wysyła Gabriela do Maroka. Podczas gdy Marie poświęca się nauce czytania i pisania w więzieniu, aby śledzić korespondencję z Gabrielem, zaczyna mieć coraz większą obsesję na punkcie tkanin w arabskich ubraniach i gromadzi fotograficzne klisze. Po powrocie Gabriela z Maroka, ten zaczyna tracić wzrok. Znalazł Marie, która prowadzi lekcje materiałoznawstwa w École des beaux-arts i zaczyna pisać pracę magisterską na temat „płaczu jedwabiu”.