Filmy przyjaźń, analfabeta

Cieszący się szacunkiem młody prawnik zostaje aresztowany po tym, jak policja odnajduje ciało najokrutniejszego z komorników. Młodzieniec utrzymuje, że jest niewinny, a gdy policja dowiaduje się, że ofiara była jego ojcem, wyjaśnienia młodzieńca odsłaniają najdziwniejszą opowieść o życiu i śmierci.

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.

Olof żyje samotnie na rodzinnej farmie po śmierci matki. Nie umie czytać ani pisać, więc jest uzależniony od swojego młodszego przyjaciela, Erika, który pomaga mu popołudniami. Pewnego razu Erik przechwala się, że poznał tysiące kobiet. I wtedy nasz bohater zamieszcza w gazecie ogłoszenie o poszukiwaniu młodej gospodyni domowej. Ellen, mieszczanka z klasy średniej, przybywa, żeby zająć się domem Olofa. Nasz bohater zakochuje się w niej. Piękna kobieta rozpala żądze również w Eriku...