Filmy opera, płacz

Błyskotliwa, romantyczna i zarazem niebezpieczna historia miłosna o przypadkowych spotkaniach, niespodziewanych i gwałtownych namiętnościach, pociągu i zwykłych zdradach. Bliżej, stanowiący adaptację nagrodzonej sztuki teatralnej Patricka Marbera, jest historią czwórki nieznajomych, których losy przypadkowo splatają się ze sobą.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Świat to nie matrix. Życie to nie gra, nie daj się wylogować! Dominik to zwyczajny chłopak. Ma wielu znajomych, bogatych rodziców, pieniądze na ciuchy, gadżety, imprezy. Pewnego dnia jeden pocałunek zmienia wszystko. Ona zaczepia go w sieci. Jest intrygująca, niebezpieczna. Wprowadza go do "Sali samobójców" miejsca, z którego nie ma ucieczki.

Michael Douglas gra nowojorskiego adwokata Dana Gallaghera, który pod nieobecność żony (Anne Archer) wdaje się w namiętny romans z uwodzicielską Alex Forrest (Glenn Close). Po szalonej nocy Dan zamierza zapomnieć o przypadkowym skoku w bok, jednak Alex nie ma zamiaru zrezygnować z kochanka. Ani teraz, ani jutro... Nigdy! Nawet jeśli ceną ma być zniszczenie rodziny Dana.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Sprytny gangster infiltruje bostońską policję i uczestnicząc w kolejnych szkoleniach, powoli wspina się po szczeblach policyjnej kariery. W tym samym czasie pewien policjant w ramach prowadzonego śledztwa, przenika do szeregów mafii.

Chiny, lata dwudzieste XX wieku. Po śmierci ojca, dziewiętnastoletnia Song Lian zmuszona jest poślubić Chen Zuoqiana – głowę wpływowej rodziny. Pięćdziesięcioletni Chen ma już trzy żony, każda z nich mieszka w oddzielnym domu na terenie wielkiego zamku. Żony zaciekle ze sobą konkurują, ponieważ zainteresowanie ich męża daje władzę, status i przywileje. Każdej nocy Chen decyduje, którą żonę odwiedzi, a wtedy przed jej domem zapalana jest czerwona latarnia. Żony gotowe są na wszystko, by latarnia zapłonęła przed ich drzwiami. Jednak czasem sprawy mogą wymknąć się spod kontroli...

Francja, XIX wiek. Trzydziestoletni, zabójczo przystojny, lecz niezamożny Ryno de Marigny ma poślubić dziewczynę z dobrego, arystokratycznego domu. Jego wybranka jest w nim śmiertelnie zakochana i nie zwraca uwagi na fakt, że głowę Ryno zaprząta ktoś inny. Babka dziewczyny, doświadczona kobieta, która jak mało kto zna życie francuskich elit zdaje sobie jednak sprawę, że plotki nie kłamią i narzeczony jej wnuczki wciąż kocha Vellini – kobietę niebezpieczną, dziką i gardzącą wszelkimi konwenansami. To właśnie sędziwej Markizie de Flers, Ryno opowiada burzliwą historię swego romansu z Vellini. Równocześnie i widzowie zostają błyskawicznie wciągnięci w pełną pasji opowieść o toksycznej miłości, zdradzie i pożądaniu.

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

W Wigilię świąt Bożego Narodzenia w 1914 r. w okopach żołnierzy niemieckich, francuskich i angielskich doszło do spontanicznego zawieszenia broni. Przyczyniła się do tego głośno śpiewana kolęda. Duńska śpiewaczka Anna Sorensen (Diane Kruger) zostaje zaproszona blisko linii frontu, by zaśpiewać dla niemieckich oficerów. Kiedy rozbrzmiewa kolęda "Cicha noc", żołnierze z przeciwnych stron wychodzą z okopów i razem uczestniczą we mszy. Nazajutrz dzielą się jedzeniem, odbywa się nawet mecz piłki nożnej. Ale przecież zawieszenie broni nie może trwać wiecznie...