Filmy dubbing, rasizm

Paryż. Ruchliwy bulwar. Ktoś rzuca pomięty kawałek papieru w wyciągnięte dłonie żebraczki. Zdarzenie to stanie się nicią, która na chwilę połączy drogi kilku postaci: Anny, młodej aktorki będącej u progu zrobienia kariery w filmie; Georges'a, jej życiowego partnera, fotoreportera wojennego, który rzadko bawi w Paryżu; jego ojca, rolnika; Jean'a, młodszego brata Georges'a, który nie wykazuje chęci przejęcia gospodarstwa ojca. Jest tam też Amadou, nauczyciel w instytucie dla głuchoniemych. Jego ojciec, taksówkarz pochodzi z Afryki. Jego młodsza siostra jest niesłysząca i to dzięki niej Amadou obrał taki zawód. Maria pochodzi z Rumunii i wysyła do domu pieniądze, które zdobywa w Paryżu żebrząc. Zostaje deportowana, wraca więc do domu, by spędzić trochę czasu z rodziną, nim znowu wyruszy w poniżającą podróż do Francji. Co oni wszyscy mają ze sobą wspólnego? Z sobą i z tymi wszystkimi, których napotykają na swej drodze?

Akcja rozgrywa się w 1942 roku, 12 miesięcy po tragedii w Pearl Harbor, w National Studios, fikcyjnym hollywoodzkim studio filmowym. Mignon Dupre, czarna szefowa studio, której udaje się ujść za białą i Ester Jeeter, Afro Amerykanka, która podkłada głos pod białą hollywoodzką gwiazdę w scenach, w których ta ostatnia śpiewa, zostają zmuszone żeby zmierzyć się ze społeczeństwem podtrzymującym fałszywe wyobrażenia jako status quo. Ten uznany dramat jednej z czołowych afroamerykańskich reżyserek śledzi dylematy Mignon i zmagania Ester, a także rolę i funkcję Hollywood czasów wojny; trzy iluzje, które pozostają w konflikcie z rzeczywistością.