Filmy hinduizm, ubóstwo

Po 20 latach od nakręcenia kultowej Baraki Ron Fricke powraca na ekrany kin fenomenalnym obrazem Samsara. To poetycki film bez słów, zapierająca dech podróż przez 25 krajów i kultur z porywającą muzyką, nominowanej do Oscara za oprawę muzyczną do Gladiatora, Lisy Gerrard z Dead Can Dance w tle. Film kręcono przez 5 lat, wyłącznie na taśmie 70 mm, co wpłynęło na jego wyjątkową wartość estetyczną. Sam tytuł wywodzi się z sanskryckiego określenia nieustannego przepływu i powtarzającego się cyklu narodzin, życia, śmierci i odrodzenia. Samsara zabiera nas w miejsca piękne i dotąd nieznane, pokazując przy tym potęgę natury, wpływ cywilizacji na przyrodę i życie człowieka, diametralnie odmienne życie ludzi w różnych zakątkach świata i skłania do refleksji nad kierunkiem, w którym podąża współczesna cywilizacja. PRZYGOTUJ SIĘ NA NIESPOTYKANĄ UCZTĘ DLA ZMYSŁÓW.

Ubóstwo i brak pracy skłania Soma (Raghuvir Yadav) i jego żonę Vasanti (Nana Patekar) do przeprowadzki ze wsi do miasta w poszukiwaniu lepszego życia. Młodzi boleśnie odczuwają ogromny kontrast pomiędzy spokojną i cichą wioską a hałaśliwym i przeludnionym miastem. Małżonkowie próbują przeżyć za wszelką cenę, ale to wcale nie jest takie łatwe...

Bombaj, przełom lat 80. i 90. Utalentowany Jimmy (Mithun Chakraborty) to wschodząca gwiazda muzyki, nowy król disco. Uwielbiany przez publiczność mężczyzna głęboko w sercu skrywa jednak pewien mroczny sekret dotyczący jego przeszłości, a wraz z nim – pragnienie zemsty za doznane krzywdy…

Do Kalkuty trafia Max Lowe, młody amerykański lekarz, uciekający przed życiowymi i zawodowymi niepowodzeniami. Tu odzyskuje sens życia jako lekarz - służąc chorym w klinice dla najbiedniejszych, i jako człowiek - organizując opór swoich pacjentów i ich rodzin przeciwko miejscowym wyzyskiwaczom.

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.

Z jednej strony jest to 96-minutowy dziennik z podróży, z innej - medytacja nad naszą planetą. Reżyser Ron Fricke jeździł z 70 mm kamerą po całym świecie, by uwieczniać obrazy ludzi i natury. Niektóre z nich są zwyczajne, jak ruch uliczny na Manhattanie, inne - niezwykłe, jak zaćmienie słońca, jeszcze inne - pełne rozpaczy - jak widok śmieciarzy pełzających niczym kraby po wysypisku śmieci w Kalkucie.

Ubogi Bhiku Lahanya jest ofiarą ogromnego ucisku ze strony bezkarnych właścicieli ziemskich, którzy naruszają jego prawa na ogromną skalę. Kiedy jego żona zostaje okrutnie zgwałcona, winni tej zbrodni doprowadzają do oskarżenia Bhiku. Zrozpaczona kobieta popełnia samobójstwo, a jej mąż w kajdanach bierze udział w jej pogrzebie. Ale niestety to jeszcze nie koniec tragedii...