Filmy laudanum

Friedrich W. Murnau kręci swego "Nosferatu" na planie w Europie Wschodniej. Reżyser chce zrealizować najbardziej realistyczny film wszechczasów. Do roli tytułowej zatrudnia więc prawdziwego wampira, Maxa Schrecka. Dziwne zachowanie Schrecka tłumaczy swej ekipie nowatorskim podejściem aktora do zawodu - jest to aktor, który uczył się u samego Stanisławskiego. Jeśli Schreck stworzy postać na miarę pragnień Murnau′a i powściągnie swe wysoce niestosowne żądze do zakończenia produkcji, jako zapłatę otrzyma dostęp do szyi gwiazdy filmu, Grety. Wkrótce staje się jednak jasne, że Schreck nie ma ochoty lub nie jest w stanie powstrzymać żądzy krwi.

Oparta na faktach opowieść o legendarnych detektywach, którzy dopadli Bonnie i Clyde’a. Gdy okazuje się, że funkcjonariusze FBI dysponujący najnowszą technologią kryminalistyczną nie są w stanie schwytać tej sławnej pary złodziei i morderców, do akcji wkracza dwóch byłych strażników Teksasu, którzy może są dość staroświeccy w swoich metodach, ale nigdy nie zawodzą.

Sir Edward Pellew odwiedza Horatia Hornblowera, który jest w więzieniu na Jamajce oczekując procesu pod zarzutem dokonania buntu. Jego problemy zaczęły się 6 miesięcy wcześniej, kiedy został mianowany trzecim porucznikiem na pokładzie HMS Renown pod dowództwem słynnego kapitana Jamesa Sawyera. Wkrótce stało się oczywiste, że kapitan oszalał. Był okrutny i wszędzie widział spiski. Dwóch członków załogi zostało obiektami jego gniewu. Sytuacji nie sprzyjał brak doświadczenia naszego bohatera, który nie przestrzegał poleceń kapitana i nowo przybyłego podporucznika...

Uwięziony na Jamajce, Horatio Hornblower i jego koledzy oficerowie muszą teraz stanąć przed sądem za udział w buncie przeciwko dowodzeniu kapitana, Jamesa Sawyera, na HMS Renown. Sir Edward Pellew jest jednym z trzech członków sądu i wkrótce staje się jasne, że jego koledzy sędziowie wydają się bardziej zainteresowani ochroną dobrego imienia kapitana Sawyera niż wydaniem werdyktu...

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.