Filmy telefon komórkowy, antykoncepcja

Wielowątkowa historia kandydatki na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych pełna manipulacji, zakulisowych rozgrywek, nagłych zwrotów i pikantnych szczegółów z pogranicza moralności. Film otrzymał nominacje do Złotych Globów 2001 w kategorii najlepszej aktorki (Joan Allen) i aktora drugoplanowego (Jeff Bridges). Wiceprezydent USA umiera w czasie piastowania urzędu. Na jego miejsce, Prezydent Stanów Zjednoczonych proponuje Senator Laine Hanson. Jednak zanim obejmie ona urząd, jej życie musi być dokładnie „prześwietlone” przez Kongres. Nieoczekiwanie wychodzi na jaw jej niejasna przeszłość i zamieszanie w niemoralne wybryki.

Julianne (Tara Reid) i Mitch (Kip Pardue), świeżo poślubieni małżonkowie, wyruszają na miesiąc miodowy do domku na zalesionej wyspie. Kobieta jest nieco zaskoczona, że domek otacza ze wszystkich stron staw i żeby się do niego dostać, trzeba podpłynąć łódką. Niepokój budzi też fakt, że komórka nie ma tu zasięgu. Pierwsze dni pobytu są jednak spełnieniem marzeń o romantycznym wypadzie z ukochanym. Wkrótce ta idylla przeradza się w koszmar z najgorszych snów. Mitch ujawnia swoje psychotyczne skłonności? nie ma zamiaru opuścić wyspy i wrócić do cywilizacji. Co więcej? nie wyobraża sobie, żeby mogła to zrobić żona. Julianne uświadamia sobie, że tylko jedno z nich może wyjechać...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.