Filmy relacja rodzinna, propaganda

Valerie Plame (Naomi Watts) jest tajną agentka CIA. Doświadczoną, wysoce wykwalifikowaną, biorącą udział w operacjach o największej wadze. Jest też matką dwójki dzieci i żoną dyplomaty Josepha Wilsona (Sean Penn). W lipcu 2003 roku Joseph na łamach New York Times oskarża administrację prezydenta Busha o okłamywanie opinii publicznej w sprawie posiadania przez Irak broni masowego rażenia. Wkrótce po tym w mediach ujawniona zostaje tożsamość Valerie i szczegóły dotyczące jej powiązań z CIA. Rujnuje to karierę zawodową agentki i dyskredytuje jej status społeczny. Valerie postanawia walczyć o swoje dobre imię, ujawnienie winnych i ich ukaranie.

Akcja opowieści dzieje się zimą 1945 roku w czasie walki o wyspę Iwo Jima. Głównym bohaterem jest młody marines, James Bradley, który, po zwycięskiej bitwie, razem z pięcioma innymi żołnierzami zatknął amerykańską flagę na górze Suribachi.

Satyra na lata PRL-u. Serial opowiada o przygodach kilku rodzin pochodzących z różnych grup społecznych. Wszyscy bohaterowie wprowadzają się do nowo oddanego bloku na warszawskim osiedlu. Na nowych mieszkańców czeka wiele niespodzianek oraz przebiegły gospodarz Anioł.

Bohaterka filmu, pastor Becky Fisher należy do społeczności Ewangelików. Całą energię wkłada w organizowanie obozów wyznaniowych dla dzieci - „Kids on Fire”. Ewangelicy wkładają wiele starań w stworzenie „Armii Boga”, której „żołnierzy” rekrutuje się wśród najmłodszych Amerykanów. Dzieci są bowiem najbardziej podatne na indoktrynację. Becky Fisher ma na tym polu wielkie zasługi. Kamera z bliska rejestruje najbardziej emocjonujące momenty działania charyzmatycznej pastor. Gdy doprowadza podopiecznych do duchowej ekstazy i histerycznych drgawek, sprawia, że mówią językami i płaczą poruszeni obecnością Ducha Świętego ma się wrażenie wkraczania w czyjąś intymność. Jednak kościół ewangelicki ma to do siebie, że tam eksponuje się emocje a chwalić Boga można na wiele sposobów. Podczas jednego z występów członkowie „Kids on fire” w kamuflażach, uzbrojeni w kije, tańczą wojenne tańce w rytm chrześcijańskiego heavy – metalu. To wszystko za przyzwoleniem rodziców, którzy często, zamiast posyłać dzieci do szkoły, uczą je w domu. Ewolucjonizm zastępują teorią stworzenia. Choć Becky proces indoktrynacji ma doskonale zaplanowany, czasem pojawiają się zabawne niekonsekwencje. Fisher przestrzega przed Harrym Potterem jako wrogiem Boga, lecz stworzenie człowieka inscenizuje już za pomocą Barbie i Kena.

Z samego serca Teksasu przybywa do nas animowana komedia BOBBY KONTRA WAPNIAKI. Na przestrzeni 13 lat emisji serial otrzymał wiele nagród, w tym nagrodę Emmy® w kategorii Najlepszy program animowany. Produkcja może pochwalić się też wieloma nominacjami, a po jej debiucie magazyny TV Guide, Entertainment Weekly i TIME Magazine przyznały jej tytuł Najlepszego programu telewizyjnego roku. Serial został przetłumaczony na wiele języków i posiada licencję w ponad 50 krajach na całym świecie. BOBBY KONTRA WAPNIAKI przedstawia życie i czasy HANKA HILLA (Mike Judge) oraz jego rodziny i sąsiadów zamieszkujących przedmieścia fikcyjnego miasteczka Arlen. Hank jest pracowitym, oddanym rodzinie mężczyzną, który pracuje na stanowisku zastępcy kierownika w firmie Strickland Propane. Jest pracownikiem fizycznym o wielu talentach, który uważa się za głos zdrowego rozsądku w świecie niekompetentnych sprzedawców, biurokratów i liberałów.

ZSRR, miasto Nowoczerkask na południu kraju, rok 1962. Ludmiła jest idealistyczną weteranką II wojny światowej i oddaną członkinią partii komunistycznej. Gardzi wszystkim, co postrzega jako antyradzieckie. Wraz z innymi miejscowymi działaczami partii zostaje zaskoczona strajkiem w miejscowej fabryce, w którym bierze udział jej córka. Gdy sytuacja wymyka się spod kontroli, Ludmiła rozpoczyna desperackie poszukiwania córki. Wprowadzona zostaje godzina policyjna, zaczynają się masowe aresztowania i próby ukrycia przez władze faktu strzelania do protestujących. Niekwestionowana wiara Ludmiły w linię partii drży w posadach.

Film opowiada historię czwórki czarnoskórych żołnierzy, którym udaje się przeżyć przekraczanie rzeki Serchio w Toscanii i docierają do małej, górskiej wioski Colognora. Tam, czekając na wsparcie swoich oddziałów, opiekują się małym chłopcem, którego zabrali po drodze i pomagają mieszkańcom miasteczka. Sami na obcym terenie czują się opuszczeni i osaczeni, ponieważ wiedzą, że Niemcy mogą nadejść w każdej chwili.