Filmy samotność, sąsiad

W Dziurze nieustanny deszcz i wszechobecna woda mają wymiar apokaliptyczny. Apokaliptyczność ta symbolizuje zarówno przełom milenijny, jak i tajemniczy wirus opanowujący Tajwan. W zniszczonym, betonowym domu, w samym środku epidemii, żyją w sąsiednich mieszkaniach mężczyzna i kobieta. Dzieli ich podłoga/sufit, a potem łączy wybita w niej/nim dziura. Hsiao-kang zaczyna niemo uczestniczyć w samotnej egzystencji dziewczyny, a jej samotność zlewa się w jedno z sączącą się zewsząd wodą.

Samotny emerytowany profesor zostaje zmuszony do konfrontacji z nowoczesnością, gdy grupa nieokrzesanych ludzi, na czele której stoi nieznośna markiza, wprowadza się do nieużywanego mieszkania w górnej części jego rezydencji.

Pewnego pięknego dnia lustro w pokoju Kokoro zaczyna błyszczeć. Gdy tylko młoda dziewczyna go dotknie, trafia do potężnego, cudownego zamku wypełnionego krętymi schodami, czujnymi portretami i migoczącymi żyrandolami. W nowym sanktuarium staje przed zestawem wskazówek prowadzących do ukrytego pokoju, w którym życzenie jej zostanie spełnione. Ma rok, aby tego dokonać i tym samym spełnić swoje marzenie. Ale Kokoro nie jest sama: sześcioro innych nastolatków ma ten sam cel co ona.