Filmy emocjonalna niedostępność, męska nagość

Amerykańska wersja oparta na brytyjskim serialu o tym samym tytule. Główna fabuła toczy się wokół pięciu homoseksualnych przyjaciół płci męskiej z Pittsburgha. Poznajemy Michaela, który by zachować posadę, umawia się z koleżanką z pracy, mimo że od czasów licealnych podkochuje się w swym przyjacielu Brianie, dla którego liczy się tylko „good fuck”. Zakompleksionego Teda, który z kolei ukrywa swe uczucia do Michaela. Matka tego ostatniego, Debbie, jest niezmordowaną działaczką LGBT prowadzącą kawiarnie dla gejów. Do tego dochodzi jeszcze Emmett, fanatyk imprez do rana i modnych jaskrawych ciuchów, oraz para lesbijek, Melanie i Lindsay, które wychowują dziecko narodzone z nasienia Briana. Później grono przyjaciół powiększa się jeszcze o Justina, który po jednej nocy spędzonej z Brianem chce sprawić, by ten coś do niego poczuł.

Niskobudżetowy debiut Demirkubuza przypomina Krótki film o miłości Krzysztofa Kieślowskiego, rozgrywa się jednak w nieco innej scenerii. Tytułowy Blok C to strzeżony budynek mieszkalny w stambulskiej dzielnicy Ataköy, którego mieszkańcami są przedstawiciele uprzywilejowanych klas społecznych. Jedną z bohaterek jest nieszczęśliwa w małżeństwie Tülay, która wchodzi w perwersyjną relację z Haletem – młodym dozorcą bloku. Powstaje osobliwy czworokąt, w którym pozostałe role odgrywają: mąż Tülay oraz ich młoda służąca Aslı. W tle zdarzeń oglądamy wypełniony melancholią Stambuł: miasto zachmurzone, ponure, zabetonowane aż po opustoszałe nabrzeża – odmienne od wyobrażeń, czy turystycznych doświadczeń. Demirkubuz przedstawia wyizolowany świat nowo wybudowanych blokowisk, oddzielony od tkanki miasta siecią autostrad, zamieszkały przez ludzi samotnych, uwięzionych w swoich rolach, emocjonalnie wychłodzonych. Stara się zajrzeć pod podszewkę tego świata, obnażyć szaleństwo i pragnienie władzy, jakie kryje się pod pozorami porządku.