Filmy plastyka

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje plastyka. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Ewa jest młodą wdową, plastyczką, Adam to przystojny architekt. Poznają się na wernisażu podczas wystawy jej obrazów. Zawiązuje się między nimi związek, ale zaborczość i chorobliwa zazdrość Ewy powoduje ciągłe konflikty między kochankami...
Leniwy Piotruś dostaje ocenę niedostateczną z rysunków. W nocy śni się chłopcu, że jego rysunki ożyły, zbuntowane jego nieporadnym rysowaniem. Na drugi dzień Piotruś przykłada się do pracy. Koledzy gratulują mu pięknych rysunków.

Bia

0,0
Serial Bia opowiada o grupie nastolatków, którzy odkrywają swoje talenty, dzieją się nimi i rozwijają je w Fundomie. To miejsce ich spotkań, w którym mogą tworzyć sztukę i pokazywać swoje dzieła w miejscu pełnym zabawy i luzu. Bia Urquiza, główna bohaterka serialu, to kreatywna szesnastolatka z bujną wyobraźnią. Sztuka Bii to rysunki, które są inspirowane otaczającą rzeczywistością. Razem z przyjaciółkami i nowymi znajomymi, których poznaje w Fundomie, Bia przeżywa nowe przygody, zakochuje się, uczy się jak przezwyciężać trudności i poznaje wartość radości z pełni życia wspólnie z rodziną i przyjaciółmi. To czas, w którym wszyscy, łącznie z Bią i jej przyjaciółmi, próbują poznać siebie i dowiedzieć się, na czym naprawdę im zależy. Śpiewają, tańczą, nagrywają filmiki i współpracują, by spełnić swoje marzenia. Największe wyzwanie to dowiedzieć się, czego się tak naprawdę chce, a jak się uda, nauczyć się, jak to osiągnąć pozostając sobą.


Monodram Doroty Landowskiej na motywach książki Angeliki Kuźniak „Stryjeńska. Diabli nadali”. Scenariusz spektaklu napisała Anna Duda. Zasadnicza oś akcji w spektaklu „Stryjeńska. Let's dance Zofia”, została oparta na dramatycznych losach Zofii Stryjeńskiej, najbardziej znanej – obok Tamary Łempickiej – polskiej plastyczki dwudziestolecia międzywojennego, przedstawicielki art deco. Dorota Landowska buduje portret artystki, zmagającej się z rzeczywistością, w której nie istniała możliwości rozwoju artystycznego i zawodowego dla kobiety. Landowska przenosi na scenę historia życia Stryjeńskiej, podejmując szereg aktualnych tematów – feminizm, przemijanie, łączenie życia prywatnego z niezależnością twórczą, nieszczęśliwą miłością, schizofrenią, stratą. Ale przede wszystkim buduje portret kobiety niezależnej, której pragnieniem jest żyć i tworzyć.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…