Filmy judasz iskariota

Jeden z niewielu filmów, który zanim wszedł na ekrany kin już wzbudził ogromne emocje i kontrowersje. Protestowali m.in. Żydzi, którzy stwierdzili że obraz ten ukazuje ich jako oprawców Jezusa. Film opowiada ostatnie godziny życia Jezusa z Nazaretu, który dla jednych był Mesjaszem, dla innych heretykiem, i oszustem. Trzeba zaznaczyć iż film jest przeznaczony wyłacznie dla dorosłych (i to dla takich o mocnych nerwach). Film wręcz "ocieka" krwią - sceny zarówno biczowania, jak i samej śmierci Jezusa na krzyżu, są ukazane bardzo realistycznie. Gibson doskonale ukazał klimat tamtych czasów (m.in. dlatego iż postacie mówią językami biblijnymi), i to może przemawiać za tym filmem. Sama jednak przemoc wobec Chrystusa, i zachowanie Jego oprawców, sprawia że widz zamiast skupić sie na "doznaniach duchowych" (większość filmów poświęconych Mesjaszowi, właśnie ku temu skłania), myśli jedynie o tym jak jest możliwe by człowiek coś takiego (mowa o biczowaniu) przeżył. Obraz zamiast ukazać "cierpienie duchowe" Jezusa, ukazuje Go jako okropnie cierpiącego (fizycznie) człowieka - to właśnie zadecydowało o tym, iż film ma tak wielu przeciwników.

Niezwykłe spojrzenie na jedną z najbardziej tajemniczych kobiet w historii. Filmowa biografia opowiada historię Marii (Rooney Mara), młodej kobiety szukającej dla siebie nowej drogi życia. Skrępowana hierarchią i obyczajowością swych czasów, Maria dołącza do nowego ruchu, którym kieruje Jezus z Nazaretu…

Reżyser, Igor Gorzkowski, umieścił akcję dramatu podczas procesji wielkanocnej, uprościł dialogi i zrezygnował z kontekstu historycznego, dzięki czemu spektakl nabrał uniwersalnego charakteru: zdrada i zło zagrażają każdemu z nas, niezależnie od miejsca i czasu. Przedstawienie zrealizowane zostało w podziemiach zamojskiej twierdzy. „Odrzucenie większości scen zbiorowych w moim przekonaniu służyć będzie zdarciu patyny czasu z tego tekstu. Rostworowski pisał te sceny, biorąc pod uwagę środki inscenizacyjne teatru początku XX wieku (był obecny na próbach, często zmieniał tekst w trakcie realizacji scenicznej). W moim przekonaniu użyte w scenach zbiorowych środki (obszerne partie chóralnych melorecytacji skomponowane symultanicznie, operowanie kilkudziesięcioosobowymi grupami statystów) są nieadekwatne do charakteru medium teatru telewizyjnego” – powiedział Igor Gorzkowski.