Filmy anarchizm

Skonstruowany na podobieństwo tajemniczego labiryntu film prowadzi nas przez Budapeszt u progu XX wieku, wtedy wciąż jedną z najważniejszych metropolii Europy; perłę austro-węgierskiego imperium. Przewodniczką po przekwitającym niepostrzeżenie mieście jest młodziutka Irisz, córka właścicieli sklepu z kapeluszami, którzy przed laty zginęli w pożarze. Dziewczyna szuka zaginionego brata, ale też odpowiedzi na pytania o własną tożsamość. Błądzi, zapuszcza się w zaułki i ślepe uliczki, odkrywa wnętrza eleganckich sklepów, pałaców, ale też kryjówki anarchistów i nędzne robotnicze klitki. Oto świat technologicznego triumfu i cywilizacyjnego zacofania, luksusu i niepokoju; świat, w którym o statusie świadczy twój kapelusz. Wyrafinowanie przestaje już jednak chronić przed pulsującą na obrzeżach miasta dziką energią rewolty.

Cała fabuła filmu opiera się na luźno połączonych ze sobą rozmowach różnych ludzi, znajomych bądź też nie, na praktycznie każdy temat. Slackerzy rozmawiają o życiu, miłości, książkach, anarchii, świecie, który ich otacza i który, teoretycznie, ich nie potrzebuje. Slacker jest to bowiem amerykańskie określenie na dorosłego człowieka, który nic nie robi, ale zachowuje się jakby wiedział wszystko.

Rok 1907. Dwie Marie - Francuzka (Brigitte Bardot) i Irlandka (Jeanne Moreau) odbywają tournee po ogarniętm rewolucją kraju w Ameryce Środkowej. Zrządzeniem losu kobiety dołączają do chłopskiej rewolucji.

Franck (Jalil Lespert), młody absolwent dużej paryskiej szkoły biznesu decyduje się na staż w „dziale zasobów ludzkich” w fabryce w swoim rodzinnym regionie, Normandii. Cechą charakterystyczną tej fabryki jest to, że należy do jego ojca, który jest pracownikiem od ponad 30 lat. Franck jest odpowiedzialny za wdrożenie modulacji czasu pracy w tej firmie zgodnie z zasadą 35 godzin pracy w tygodniu. W trakcie stażu dowiaduje się, że planowany jest plan zwolnień…

Po wielu latach spokojnego życia liczni lokatorzy pewnego domu stają wobec groźby eksmisji. Zaczyna się bezpardonowa walka z właścicielem domu, jeżeli nie o pozostanie a swych mieszkaniach, to przynajmniej o zachowanie godności...

Idylliczna wyprawa na wieś staje się niekończącym się koszmarem korków, rewolucji, kanibalizmu i mordowania, gdy francuskie społeczeństwo burżuazyjne zaczyna się załamywać pod ciężarem własnych zainteresowań konsumenckich.

Para architektów wyznających postępowe idee społeczne postanawia założyć rodzinę. Gdy na świat przychodzą dzieci, ich związek zostaje wystawiony na próbę.

Młoda dziewczyna, Kim, po śmierci swojego dziadka, zaczyna przeglądać jego pamiątki z czasów młodości. Odkrywa, w jednym z pudełek, jego listy, które pisał do swojej dziewczyny - Kity. W trakcie czytania, przenosi się do Hiszpanii w latach 30. XX wieku. Państwo jest ogarnięte wojną domową. Jej dziadek przyłącza się do milicji POUM i walczy z oddziałami generała Franco.

15 kwietnia 1920 roku w Massachusetts został popełniony krwawy napad. Dwóch anarchistów włoskiego pochodzenia, Nicola Sacco (Riccardo Cucciolla) i Bartolomeo Vanzetti (Gian Maria Volontè) zostaje aresztowanych. W rzeczywistości, są potępiani z powodu swoich przekonań politycznych. Mimo braku formalnych dowodów skazani zostali na śmierć i odesłani na krzesło elektryczne.

Dwóch włóczęgów udaje się na pielgrzymkę do Santiago de Compostela w Hiszpanii. Na swojej drodze poznają wielu ludzi oraz biorą udział w nietypowych sytuacjach. Wszystkie epizody przedstawione w filmie to dyskusje na temat Boga – łączy je wędrówka bohaterów, którzy w czasie drogi poznają różne odłamy chrześcijaństwa.