Filmy narcyzm, relacja matka-syn

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje narcyzm, relacja matka-syn. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Serial opowiada historie Petera Griffina i jego nie do końca zwyczajnej rodziny z amerykańskiej klasy średniej. Lois, kochająca żona Petera, codziennie walczy o utrzymanie odrobiny normalności w ich życiu. Mają oni trójkę dzieci: 16-letnią Meg, która desperacko pragnie być zauważoną, 13-letniego syna Chrisa, najlepszego w całodniowym obijaniu się i rocznego niemowlaka Stewie'ego, bystrego malucha, który całymi dniami snuje plany zawładnięcia i zniszczenia świata. Ostatnim członkiem rodziny Griffinów jest inteligentny, gadający pies Brian, który zawsze służy rodzinie poradą lub krytycznym komentarzem.
Kiedy 76-letni Charles Foster Kane, magnat prasowy, na łożu śmierci wypowiada jedno jedyne słowo – „różyczka” – wszyscy zgromadzeni w ogromnym zamku Kane'a Xanadu popadają w konsternację. Nawet przeprowadzona przez grupę dziennikarzy wnikliwa analiza kronik filmowych nie daje odpowiedzi na pytanie, co oznacza owa enigmatyczna „różyczka”. Ani w życiu publicznym, ani towarzyskim i zawodowym Kane'a nie można znaleźć rozwiązania dręczącej wszystkich zagadki. Jeden z reporterów postanawia rozszyfrować znaczenie tego słowa. Najpierw poznaje szczegóły nieszczęśliwego dzieciństwa Kane'a, a potem przeprowadza wywiady z czterema najważniejszymi postaciami z jego życia. Nikt z nich nie potrafi wyjaśnić znaczenia „różyczki”, a rozwiązanie tej frapującej kwestii staje się coraz bardziej odległe…
Aby wykryć kolejną zbrodnię przygotowaną przez Castora Troya, agent FBI musi wykorzystać najnowsze osiągnięcie amerykańskiej chirurgii, co pozwoli mu założyć twarz swojego największego przeciwnika. Ale aby było zabawnie, ten niezwykły wynalazek działa także w drugą stronę, bo oto Castor Troy zakłada twarz agenta FBI. Sean Archer jako psychodeliczny morderca trafia do więzienia, a Castor Troy wiedzie spokojne życie u boku żony i córki Seana Archera.


"Królestwo" to nazwa wielkiego szpitala w Kopenhadze. Doktor Stig Helmer (Ernst-Hugo Järegard), kłótliwy szwedzki neurochirurg nienawidzący Duńczyków, spóźnia się na poranne spotkanie. Podczas jego nieobecności rejestrator Hook (Soren Pilmark), przyjmuje pacjentkę, starszą panią Drusse (Kirsten Rolffes) na badanie mózgu. Jej syn, Bulder (Jens Okking), technik i pielęgniarz, pragnie uprzyjemnić kolejny, dwudziesty piąty już pobyt matki na oddziale neurologicznym. Helmer dostaje furii uważając, że nadszarpnięto jego autorytet i nakazuje natychmiastowe wypisanie pani Drusse, tym bardziej, że odkrywa jej podręcznikową wręcz symulację. Syn admini-stratora szpitala, stażysta Mogge (Peter Mygind) zostaje odtrącony przez piękną pielęgniarkę Camillę (Solbjorg Hojfeldt). Chcąc zamanifestować swe niezadowolenie odcina głowę ciału leżącemu w kostnicy i podrzuca do jej pokoju w plastikowej torbie. Ale torbę otwiera przypadkowa studentka i Mogge musi ją ukryć w swojej szafce. Administrator szpitala, doktor Moesgaard (Holger Juul Hansen) ostrzega Helmera, że matka małej dziewczynki Moony, którą ostanio operował, zamierza go zaskarżyć o błędy w sztuce lekarskiej. Szukając ochrony, Helmer przyłącza się do sekretnego stowarzyszenia wzorującego się na masonerii. Pani Drusse ciągle słyszy w szybie windy płacz młodej dziewczyny i chce ustalić, do kogo należy usłyszany głos. Odkrywa, że w 1919 roku mała dziewczynka Mary, została zamordowana w szpitalu "Królestwo" przez własnego ojca, wybitnego lekarza Aage Krügera (Udo Kier).
Katolicka szkoła na Bronxie w 1964 roku. Charyzmatyczny ksiądz Flynn usiłuje złagodzić panujące w szkole obyczaje. Robi to wbrew kierującej szkołą zakonnicy – siostrze Aloysius Beauvier, która wierzy jedynie w surową dyscyplinę. Kiedy do szkoły zostaje przyjęty pierwszy czarnoskóry uczeń, a jedna z sióstr zauważa, że ojciec Flynn poświęca mu więcej uwagi niż innym dzieciom, siostra Beauvier rozpoczyna prawdziwą krucjatę, która ma na celu usunięcie księdza ze szkoły. Bez żadnych dowodów, jedynie polegając na własnym przeczuciu, zakonnica podejmuje walkę. Czy ma rację? Czy wolno jej na podstawie niejasnych odczuć oskarżać drugiego człowieka? Czy poznamy w końcu prawdę?
Liberace (Michael Douglas) to utalentowany pianista, aranżer i showman, a zarazem jedna z najbarwniejszych postaci na amerykańskiej scenie muzycznej. Latem 1977 roku 58-letni gwiazdor poznaje Scotta Thorsona (Matt Damon), biseksualnego nastolatka, który dorastał w rodzinie zastępczej. Zafascynowany Scottem Liberace zatrudnia go oficjalnie jako swojego asystenta, w rzeczywistości mężczyźni rozpoczynają długi i burzliwy związek, który Liberace starannie ukrywa przed światem. Barwna, pełna namiętności, ale też specyficznego humoru, opowieść o dwuznacznej relacji między słynnym artystą a młodszym o 40 lat chłopakiem.
Głównym bohaterem serialu jest blondwłosy młodzieniec i niepoprawny podrywacz Johnny, który szukając tej jedynej, demonstruje wszystkim kobietom swoje umięśnione ciało. Niestety, wszystkie jego podrywy kończą się fiaskiem z powodu głupoty bohatera - jest on święcie przekonany, że dziewczynom imponuje tylko piękna twarz i piękne ciało. Każdy odcinek prezentuje zmagania Johnny'ego, próbującego odnaleźć swoją drugą połówkę.
Stary król walczy z chłopskim powstaniem. Podczas kolejnej bitwy ginie, a jego syn zostaje ciężko ranny. Królowa prosi o pomoc sędziwego smoka, ten odstępuje królewiczowi połowę swego serca - pod warunkiem, że obdarowany będzie przestrzegał kodeksu rycerskiego.
Królestwo jest czarną komedią, a po części horrorem, którego akcja rozgrywa się w ogromnym kopenhaskim szpitalu noszącym nazwę Riget, czyli Królestwo. W tym szpitalu, jak to w szpitalu, po korytarzach kręcą się lekarze, pacjenci... No i duchy. W Królestwie II Lars von Trier rozwija te same wątki, co w części I, wprowadza również nowe: przeobraża jednego z bohaterów w zombie i przedstawia narodziny Małego Brata - dziecka demona i kobiety...
Czterdziestokilkuletni Philippe Roberge mieszka w Quebecu. Uważa, że nikt go nie słucha i nie bierze na poważnie. Absolwent filozofii kultury naukowej, obronił swoją rozprawę doktorską za drugim razem. Jednak teoria interesów w przestrzeni kosmicznej, którą opisał w swojej dysertacji jest odrzucona przez środowisko naukowe...
Słowa kluczowe

Proszę czekać…