Filmy loara

Reżyserka filmu Agnès Varda przedstawia trzy fragmenty z dzieciństwa swojego męża scenarzysty i reżysera Jacquesa Demy. Ciężko chory artysta brał udział w zdjęciach, pracował nad realizacją projektu. Nie doczekał premiery, zmarł podczas prac nad montażem. Jacquot, mały chłopiec pod koniec lat trzydziestych. Jego ojciec jest właścicielem warsztatu samochodowego, a matka fryzjerką. Cała rodzina żyje szczęśliwie. Chłopiec lubi śpiewać i chodzić do kina. Fascynuje go każdy rodzaj przedstawienia artyzmu (teatr, kino, lalki). W końcu kupuje kamerę, aby zrobić swój pierwszy film amatorski.

Rok 1963, w Rezé, niedaleko Nantes. Nieśmiały 15-letni Antoine (Antoine Hubert), znudzony życiem i szkołą, łamie nogę. Musi pozostać w szpitalu. Olivia (Olivia Muñoz), koleżanka ze szkoły przychodzi regularnie, postanowiła służyć jako nauczyciel, aby zrekompensować mu przymusową nieobecność w szkole. Pomaga mu w nauce. Po cichu zakochuje się w niej. Ona daje mu do przeczytania Stendhala i Balzaca. On zakochuje się w książkach i chce zostać pisarzem.

Trzech rabusiów, „Le Mataf” (Michel Constantin), Basylio (Georges Géret) i Franck (Pierre Santini), przygotowuje się do napadu, kiedy młoda kobieta zostaje wyrzucona przez okno przez dwóch zabójców. Dwaj mężczyźni odpowiedzialni za zabójstwo robią kompromitujące zdjęcia „Matafa” i jego bandy i zmuszają ich do kradzieży mikrofilmów. Jako zaliczkę otrzymują od Me Desbordes (Adolfo Celi), bardzo dziwnego prawnika, walizkę zawierającą sto tysięcy dolarów. Odbędzie się podwójna gra, a trzej złodzieje „wbrew sobie” zaryzykują duże, bardzo duże ryzyko. „Kłopotliwa” Cathy Mondors (Cathy Rosier), ulubienica Desbordesa, przyjdzie, by odwrócić karty, przechodząc wbrew sobie do obozu Matafa.