Film przedstawia dwóch mężczyzn, którzy pochodzą z tej samej wioski. Pierwszy, Jean Diaz (
Romuald Joubé), jest poetą i niesie radość życia, a drugi, Francois Laurin (
Séverin-Mars), jest brutalem, który sprawia, że jego żona Edith (
Maryse Dauvray), zmuszona do małżeństwa przez ojca, jest nieszczęśliwa. Jean i Edith zakochują się. Wybucha wojna. Jean i François poznają się podczas wojny. Edith zostaje deportowana do Niemiec jak wszystkie kobiety z jej wioski. Jest gwałcona przez żołnierzy, ale udaje jej się uciec i wraca do domu. François umiera na wojnie. Jean, oszalał, ma makabryczne wizje, które go potępiają i oskarżają o okropności wojny. On także umiera.