Filmy przyjaźń, palenie papierosa, męski nagi tors

Jean-Paul (Alain Delon) i Marianne (Romy Schneider) spędzają szczęśliwe wakacje w luksusowej willi w Saint-Tropez, którą wynajeli im przyjaciele. Nie mają innego problemu niż zaspokajać swoje pasje. Marianne zaprasza Harry'ego (Maurice Ronet) i jego córkę Penelope (Jane Birkin), by do nich dołączyli. Od tego momentu atmosfera w domu zmienia się. Pod pozornym porozumieniem rodzi się kryzys. Penelope gra obojętną, tym bardziej, że wkrótce rozumie zainteresowanie, jakie wzbudza u Jean-Paula i obawa, że ​​prowokuje to Marianne. Obaj mężczyźni dzielą pasję do szybkich samochodów. W przyjaznej atmosferze występuje między nimi agresywna rywalizacja. Harry był kiedyś kochankiem Marianne, a jeśli z nią zerwał, to pozwala Jean-Paulowi myśleć, że łatwo może ją odzyskać. Jeśli chodzi o Marianne, uważa Penelope za potencjalną rywalkę; i aby udowodnić sobie, że jest najlepszą ukochaną, rzuca dziewczynę w ramiona kochanka. Penelope zostaje kochanką Jean-Paula ...

Santa Barbara, rok 1979. Okres protestów i ważnych zmian kulturowych. 50-letnia Dorothea Fields (Annette Bening) wychowuje syna Jamiego (Lucas Jade Zumann). Prosi, by dwie młode kobiety zajęły się nastolatkiem, bo są wyzwolone i otwarte na nowe spojrzenie na świat: Abbie (Greta Gerwig), punka, artystka o buntowniczym usposobieniu, i jej sąsiadkę, inteligentną 17-latkę Julie (Elle Fanning).

Wibrujące rock-n-rollem Buenos Aires, lata 70. 17-letni Carlito o twarzy anioła przemierza ulice, jakby należały do niego. Od najmłodszych lat wykorzystuje wszelkie okazje by kraść. To fascynacja, której nie chce się oprzeć. Kiedy spotyka charyzmatycznego przestępcę Ramona, do głosu dochodzi ciemna strona jego natury. Za niewinnym wyglądem Carlita kryje się brutalna dusza. Film luźno oparty na życiu seryjnego mordercy Carlosa Robledo Pucha zwanego „Aniołem śmierci”.

Ciężarna kobieta z Harlemu desperacko walczy, by udowodnić niewinność swojego narzeczonego oskarżonego o przestępstwo.

Lucky (Harry Dean Stanton) jest szczęściarzem. Dobiega powoli 90-tki, ale jego serce, krążenie i układ odpornościowy są w naprawdę niezłym stanie. Nawet płuca, mimo że od lat pali tyle, że zabiłoby to znacznie młodszego mężczyznę. Życie Lucky’ego jest wybijane rytmem codziennej rutyny, od porannej gimnastyki po obchód po znajomych sklepach, kafejkach i barach. Znajduje tam za każdym razem przyjaciół i znajomych, z którymi może porozmawiać, podroczyć się, porozwiązywać krzyżówki. Pewnego dnia upada we własnym domu. Przypadkiem. Nie wiadomo dlaczego. Lekarza stać jedynie na dość banalną diagnozę – choroba nazywa się starość – ale Lucky zostaje wyrwany ze swej monotonnej rutyny. Zaczyna angażować się emocjonalnie w dyskusje z przyjaciółmi. Traktuje inaczej ludzi, którzy mu się narazili. Otwiera się, prawdopodobnie pierwszy raz od wielu lat, na nieznajomych. Uświadamia sobie, że jego rola na tym świecie dobiega powoli końca i jedyne, co może zrobić, to ten fakt zaakceptować. I się uśmiechnąć.

Po odejściu żony były bokser pogrąża się w pijaństwie. Wkrótce uświadamia sobie, że nie prowadzi to do niczego i postanawia wrócić na ring. Przestaje pić i rozpoczyna żmudny i wyczerpujący trening. Podczas jednego z nich poznaje on młodego pięściarza który według niego ma wszelkie zadatki na zostanie mistrzem świata. W tym celu otacza go opieką i poznaje ze swoim menedżerem i całym bokserskim środowiskiem.

Lata 50. w Brazylii to czas, gdy kobiety są uzależnione od swoich rodziców i mężów. Siostry Gusmao chcą żyć po swojemu: Eurídice pragnie zostać pianistką, Guida marzy o szalonej, wielkiej miłości. Gdy na skutek dramatycznych wydarzeń zostają rozdzielone, nie przestają za sobą tęsknić.