Filmy na podstawie powieści, pierwsza wojna światowa

Charlie MacFell nienawidzi brudnej żużlowej drogi, która biegnie tuż obok jego rodzinnej farmy. Dla niego, droga, zawsze będzie symbolizować pogardę, brutalność i okrucieństwo, jakimi darzył go jego ojciec. Film opowiada o losach Charliego, o jego korzystnym społecznie i finansowo acz nieudanym małżeństwie z Victorią Chapman, prawdziwej miłości do jej siostry Nellie oraz udziale w I Wojnie Światowej, które uczyniły z niego mężczyznę o wielkiej sile charakteru, a której odmawiał mu jego ojciec.

Listopad 1918 roku. Na kilka dni przed końcem wojny Édouard Péricourt (Nahuel Pérez Biscayart) ratuje życie Albertowi Maillard (Albert Dupontel). Oprócz wojny ci dwaj mężczyźni nie mają nic wspólnego ze sobą. Porucznik Pradelle (Laurent Lafitte) nakazując bezsensowny atak niszczy ich życie, wiążąc ich jako towarzyszy w nieszczęściu. W ostatnim ataku, skazani na życie otrzymują drugą szansę przetrwania. W związku z tym, że Pradelle zamierza zarobić fortunę na trupach ofiar wojennych Albert i Édouard zawiązują monumentalne oszustwo.

Podczas pierwszej wojny światowej, niepełnoletni student Francois Jaubert (Gérard Philipe) spotyka i zakochuje się w Marthe Grangier (Micheline Presle), która jest zaręczona z Jacquesem (Jean Lara), żołnierzem będącym na froncie. Chociaż Francois kocha ją żarliwie, zostają rozdzieleni i dziewczyna poślubia Jacquesa. Ale kiedy Marthe i Francois spotykają się ponownie, ich wzajemne uczucia okazują się silniejsze niż kiedykolwiek i rozpoczyna się pozamałżeński romans...

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Historia rozpoczyna się w momencie, kiedy pięciu francuskich rekrutów próbuje przedrzeć się przez teren pomiędzy dwiema walczącymi ze sobą armiami - francuską i niemiecką - i najprawdopodobniej wszyscy zostają skazani na śmierć za próbę dezercji. Dwa lata później Mathilde, ukochana najmłodszego z żołnierzy, rozpoczyna żmudne poszukiwania, w wyniku których dowiaduje się, że jej narzeczony wciąż żyje.

Obywatel rosyjski Andriej Starcew mieszka w Niemczech, studiuje literaturę niemiecką, a w wolnych chwilach prowadzi lekcje nauki rosyjskiego. Ma przyjaciółkę, artystkę Marie Urbach. Wybuch pierwszej wojny światowej przerwał ich spokojne życie: Marie, jako wolontariuszka wyrusza na front, a Andriej pozostaje pod nadzorem policji...

Pierwsza wojna światowa. Młody Bruno Stachel (George Peppard), pochodzący z biednej rodziny, były piechur, obecnie jest pilotem w niemieckich, elitarnych wojskach lotniczych. Przewyższając w kunszcie swoich kolegów-arystokratów, staje się narodowym bohaterem i otrzymuje najwyższe odznaczenie wojskowych lotników - medal "Błękitny Max". Generał Klugermann (James Mason), mentor Bruna, korzysta z jego sławy. Gotowy jest nawet na pewien czas przymknąć oczy na miłosne związki swojej żony Kaeti (Ursula Andress) i odważnego lotnika...

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

Jest rok 1917. Do małej wioski na północ od Cardiff przyjeżdża dwóch angielskich kartografów. Mają za zadanie zbadać wysokość góry nieopodal miasteczka, która jest lokalną chlubą i dumą, jako pierwsza góra w Walii. Kiedy jednak okazuje się, że owe wzniesienie jest tylko wzgórzem i nie może być zakwalifikowane jako góra, mieszkańcy miasteczka postanawiają powiększyć ją o brakujące 20 stóp i następnie doprowadzić do zmierzenia wysokości ponownie. Muszą tylko znaleźć sposób, aby zatrzymać kartografów w wiosce, co może się okazać pewnym problemem.