Filmy włoch za granicą

Historia życia Johna Gottiego (John Travolta), przywódcy mafijnej rodziny Gambino – jednej z najpotężniejszych i najbardziej bezlitosnych grup przestępczych w historii Ameryki. Gangster znany z brutalności i pogardy dla prawa, dzięki urokowi osobistemu i elegancji stał się ulubieńcem mediów. W 1986 roku twarz Gottiego pojawiła się na okładce tygodnika Time. Scenariusz filmu został oparty na książce syna gangstera – Johna Gottiego Juniora – „Shadow of My Father”.

W najdroższym ze swoich filmów mistrz Bellocchio bez wahania zdradza romantyczną, gangsterską narrację spod znaku "Ojca chrzestnego" na rzecz surowej rekonstrukcji brutalnych wydarzeń. W jej centrum znajduje się Tommaso Buscetta, boss, który złamał omertę, mafijną zmowę milczenia. Dzięki jego zeznaniom doszło do najgłośniejszego procesu przeciwko Cosa Nostrze, tzw. maxiproces doprowadził do skazania 362 mafiosów. Fascynujące ekranowe dochodzenie skupia się na przemianie Buscetty, dla którego La Cosa Nostra, "nasza sprawa", zaczęła znaczyć coś zupełnie innego, niż chcieliby szefowie klanów. Co ważne, reżyser nie psychologizuje, nie zgaduje intencji przestępcy, za to z pasją kreśli sytuację człowieka najpierw ściganego przez policję, a później przez mafię, który większość życia spędził w ukryciu.

Nowy Jork, rok 1973. John Gotti, szef małej grupy gangsterów, będącej na usługach słynnej rodziny Gambino, znakomicie potrafi zadbać o własne interesy. Jako człowiek odznaczający się wielką siłą charakteru, bez skrupułów łamie i nagina do swoich celów przestępcze prawa.

Louis Cropa i Enrico wspólnie prowadzą dochodową włoską restaurację. Gdy pewnego dnia Enrico ginie z ręki Carmena i Paola, gangsterów z Bronksu, którzy chcą przejąć część zysków z knajpy, Louis postanawia się zemścić i rozegrać całą sprawę po swojemu. Zaprasza kryminalistów na kolacje...

Biograficzny film animowany - oparty na prawdziwych wspomnieniach reżysera - o trudnej relacji z ojcem, który jako włoski imigrant przybywający do USA w XX wieku, zmuszony był imać się różnych zajęć, które bywały niezgodne z prawem, co kładło się cieniem na relacjach rodzinnych.

Jugosławia, 26 czerwca 1991 roku. Wybuch wojny domowej. Głównym bohaterem opowieści jest 11-letni Felix (Feliks Znidarcic), który wraz ze swoimi kolegami z klasy i nauczycielką Jasną (Milena Zupančič) został uwięziony w nieruchomej kolumnie pojazdów w Słowenii, na wysokogórskiej drodze z powodu wojskowych barykad. Mimowolnie zostali uwięzieni między dwiema grupami wojskowymi. W autobusie znajduje się wielu innych osób - podróżujących na południe ludzi z różnych krajów europejskich: Francuzów, Włochów, Węgrów, Niemców i oczywiście Słoweńców; mieszanka różnych zawodów, narodowości i religii. Wszyscy to osoby, które w ciepły letni dzień nagle znajdują się w środku wojny.