Filmy nóż, blender

Twórczyni filmów (Desiree Akhavan) znajduje idealnego bohatera do najnowszego dzieła, ale szybko ujawnia się mroczna strona obiektu jej artystycznych wizji.

Fantasmagoryczna podróż przez umysł młodej kobiety rozpoczynającej dorosłe życie w czasie pandemii. Zamknięta w swoim pokoju, zawieszona między skrajną nudą a ulgą, jaką daje jej ucieczka przed ocenami innych, zanurza się w świat fantazji. W przerwach między rozmyślaniami i rozmowami z koleżankami na zoomie dziewczyna śledzi losy influencerki o imieniu Patricia Coma albo reżyseruje własne telenowele z udziałem Barbie i Kena w domku dla lalek. Apatię bohaterki przerywają ataki niezdrowego zainteresowania postaciami seryjnych morderców. Czasem też zapada w sen – „strefę marzeń”, w której spotyka cienie swoich wymyślonych przyjaciół. Hybrydowy esej, który Bertrand Bonello (O wojnie, 8. NH; Nocturama, 17. NH; Zombi Child, 19. NH) zadedykował swojej 18-letniej córce, nie jest filmem o lockdownie, lecz mapą myśli i emocji reprezentantki pokolenia Z. Wykorzystując rozmaite formy wizualne, francuski reżyser eksploruje jej świat wewnętrzny, zbudowany na specyficznym rodzaju wrażliwości rozpiętej między delikatnością, wycofaniem a czarnym humorem. Tajemniczy, poetycki film, sięgający głęboko w podświadomość, Bonello rozpoczyna przestrogą Gilles'a Deleuze'a: Nigdy nie wchodź w sen innej osoby, to może być niebezpieczne, nawet jeśli jest nią miła młoda dziewczyna.