Filmy protest polityczny

ZSRR, miasto Nowoczerkask na południu kraju, rok 1962. Ludmiła jest idealistyczną weteranką II wojny światowej i oddaną członkinią partii komunistycznej. Gardzi wszystkim, co postrzega jako antyradzieckie. Wraz z innymi miejscowymi działaczami partii zostaje zaskoczona strajkiem w miejscowej fabryce, w którym bierze udział jej córka. Gdy sytuacja wymyka się spod kontroli, Ludmiła rozpoczyna desperackie poszukiwania córki. Wprowadzona zostaje godzina policyjna, zaczynają się masowe aresztowania i próby ukrycia przez władze faktu strzelania do protestujących. Niekwestionowana wiara Ludmiły w linię partii drży w posadach.

Film opowiada o utopijnym, konsensualnym i świątecznym porzuceniu gospodarki rynkowej i produktywizmu. Ludność decyduje się na określoną liczbę postanowień, z których pierwsze to „Wszystko zatrzymujemy”, a drugie „Po całkowitym przestoju odradzają się – z niechęcią – tylko te usługi i produkcje, których brak okaże się nie do zniesienia. Prawdopodobnie: woda do picia, prąd do poczytania wieczorem, radio z informacją „To nie koniec świata, to pierwszy rok, i strona Celestial Mechanics”. Wejście w życie tych uchwał odpowiada pierwszemu dniu nowej ery, Rokowi 01.

Kandydatka na Prezydenta Białorusi w wyborach prezydenckich w 2020 stała się symbolem opozycji przeciw Aleksandrowi Łukaszence i jego dyktaturze. Losy gospodyni domowej (od momentu rejestracji jej komitetu wyborczego aż do politycznej emigracji), która urasta do roli głównego konkurenta Łukaszenki, przeplatane są ulicznymi manifestacjami na ulicach białoruskich miast.