Filmy śpiewaczka

Akcja filmu Marcina Bortkiewicza toczy się w noc Walpurgi, 30 kwietnia 1969 roku, w szwajcarskiej operze, tuż po zakończeniu przedstawienia "Turandot" Giacomo Pucciniego. Gdy gasną światła, ze sceny schodzi wielka diva operowa, Nora Sedler (Małgorzata Zajączkowska). Pod drzwiami jej garderoby czeka na nią dwudziestokilkuletni, skromny dziennikarz, Robert (Philippe Tłokiński), umówiony na wywiad z artystką. Impulsywna Nora, wielka i nieokiełznana niczym Maria Callas, wyrzuca go za drzwi, ale w końcu zgadza się na rozmowę. Od początku jednak prowadzi z nim misterną grę, nieustannie go przyciągając i odpychając. W powietrzu unosi się erotyczne napięcie. Robert, nie bez wewnętrznych oporów, wyraża na tę dziwną grę zgodę.

Claire (Catherine Deneuve), słynna piosenkarka, leci do Japonii na ostatni, wyprzedany koncert. Gdy koncert się kończy, jej życie na ziemi również dobiega końca. Wtedy niespodziewanie otwiera się przed nią nowe życie: życie pozagrobowe, w którym czeka na nią Yuzo (Masaaki Sakai), jeden z jej największych fanów.

Gwiazdorska rewia z udziałem kontraktowych gwiazd wytwórni MGM.

Hipnotyzer Svengali kontroluje piękny głos młodej gwiazdy, ale nie może kontrolować jej serca.

Słynna śpiewaczka operowa straciła głos przy porodzie syna i zaczęła topić swoje smutki w alkoholu.

Sztuka Anny Burzyńskiej w reżyserii Adama Sajnuka. Kameralna historia śpiewaczki operowej i zakochanego w niej akompaniatora – pianisty. Opowieść o miłosnej obsesji wraz z rozwojem akcji przeobraża się z początkowej lekkiej opowiastki obyczajowej w thriller psychologiczny. Tytułowy bohater po wielu latach wspólnej pracy z kapryśną divą, do której nigdy się nie odezwał ani słowem, postanawia jej wreszcie wyznać miłość. I to jest początek scenicznego studium szaleństwa, do jakiego może doprowadzić życie w ułudzie żywiące się jedynie wyobraźnią. Rozpoczyna się próba sił pomiędzy ogarniętym miłosną obsesją mężczyzną i pragmatyczną, skupioną na karierze kobietą. Ta uwertura na kobietę, mężczyznę i fortepian podejmuje w przewrotny i ironiczny sposób temat wielkiej namiętności, której towarzyszy muzyka i absurdalny humor.

Jan Mařan jest poetą i nie potrafi twardo stąpać po ziemi. Mieszka w urokliwym zakątku Pragi. Spotyka miłą dziewczynę, ale ta miłość nie trwa długo. Jan zakochuje się w nieznanej kobiecie ze starego portretu. Wkrótce traci zdolność odróżniania prawdy od snów i wyobrażeń.