Filmy brak napisów końcowych

Film przedstawia kilka mrocznych dni z życia pary staruszków - emerytowanej psychiatry (Françoise Lebrun) i pisarza (Dario Argento). Na podzielonym ekranie śledzimy losy pary w ich ciężkich zmaganiach ze starością i demencją oraz reakcje zaniepokojonego syna.

W pierwszej scenie "Wewnętrznej blizny" lekko przerażona Nico pyta swojego towarzysza: Dokąd mnie zabierasz? Wkrótce oboje ruszają w malowniczą podróż do świata przepełnionego symboliką rodem z Biblii i starożytnych mitów. Realizowany między innymi w Dolinie Śmierci i na Islandii film zachwyca wizualnym pięknem. Wedle słów samej Nico enigmatyczna fabuła to w rzeczywistości poemat o kruchości życia.

Film opowiada o utopijnym, konsensualnym i świątecznym porzuceniu gospodarki rynkowej i produktywizmu. Ludność decyduje się na określoną liczbę postanowień, z których pierwsze to „Wszystko zatrzymujemy”, a drugie „Po całkowitym przestoju odradzają się – z niechęcią – tylko te usługi i produkcje, których brak okaże się nie do zniesienia. Prawdopodobnie: woda do picia, prąd do poczytania wieczorem, radio z informacją „To nie koniec świata, to pierwszy rok, i strona Celestial Mechanics”. Wejście w życie tych uchwał odpowiada pierwszemu dniu nowej ery, Rokowi 01.