Filmy marksizm, student

Film składa się z pięciu krótkich historii. Pierwsza ukazuje Nowy Jork. Ludzie są obojętni na bezdomnych śpiących na chodnikach, na napaść kobiety przed kamienicą a także wobec rannych z wypadku samochodowego. W drugiej człowiek pozbawiony tożsamości umiera osamotniony. Następna historia ukazuje radosnego, niewinnego młodego człowieka spacerującego ulicami miasta w czasie wojny, który ginie. Czwarta opowiada o parze rozmawiającej o kinie widzącej inną parę rozmawiającą o miłości i prawdzie w przeddzień gdy jeden z bohaterów ma zamiar powrócić na Kubę. Wreszcie ostatnia historia ukazuje strajkujących studentów zajmujących salę na uczelni. Poprzez swoje zachowanie pragną wyrazić swoje poparcie dla rewolucji...

Wykładowca z montrealskiego uniwersytetu, 50-letni Remy, dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory na raka. Była żona Louise poczuwa się do opieki. Namawia ich syna, Sebastiena, mieszkającego na stałe w Londynie, aby przyjechał i odwiedził ojca. Sebastien robi wszystko, aby uratować ojca. Niestety, jest to niemożliwe.

Opiekująca się swoją umierającą ciotką Zitą (Katina Paxinou), Annie (Joanna Shimkus) postanawia pewnego dnia zobaczyć nocne życie Paryża. Kiedy przeżywa swoją pierwszą noc miłości, Zita właśnie umiera.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Jak się uczymy? Co wiemy? Patricia (Juliet Berto) i Émile (Jean-Pierre Léaud), spotykają się w studio dźwiękowym, aby omówić naukę i drogę do rewolucji. Sceny buntu studenckiego w Paryżu, wojny w Wietnamie i innych wydarzeń z końca lat 60. wraz z plakatami, zdjęciami i rysunkami są tłem dla ich słów. Oprócz rozważań dwóch postaci, przedstawiona jest ścieżka dźwiękowa zawierająca narrację, muzykę, klipy informacyjne i hałas. Efektem jest montaż, medytacja, refleksja nad pomysłami oraz sposób mieszania słów i obrazów.