Filmy nowy jork, erotyka, krew, ogień

Dwudziestosiedmioletni Patrick mieszka w luksusowym apartamencie i ubiera się w najdroższych sklepach. W dzień zarabia fortunę na operacjach giełdowych, w nocy wiedzie drugie życie, o którym wie tylko on sam... i jego ofiary. Patrick jest bowiem seryjnym zabójcą, którego wyczyny niejednemu spędziłyby sen z powiek. Czuje się bezkarny i drwi sobie z wszystkiego i wszystkich. Nikt ani nic nie jest w stanie go powstrzymać. Jak daleko zdoła się posunąć?

Edward i Connie Sumner (Richard Gere, Diane Lane) to idealne małżeństwo, z ośmioletnim synem i pięknym domem na przedmieściach Nowego Jorku... Wiodą dostatnie życie jakiego wielu mogłoby im pozazdrościć. Pewnego dnia szczęście pryska - Connie poznaje przypadkowo młodego, przystojnego Francuza Paula Martela (Olivier Martinez), z którym nawiązuje namiętny romans. Odnajduje w nim to, czego brakowało jej w życiu - smak przygody, tajemnicę i element ryzyka. Szybko jednak namiętność przeradza się w obsesję. Gdy Edward dowiaduje się prawdy, odkrywa w sobie brutalność i agresję, których istnienia nawet nie podejrzewał. Jaka jest prawdziwa cena zdrady...? Czy małżeństwo, do którego wkradło się kłamstwo, poczucie winy i obsesyjna zazdrość ma szansę przetrwać?

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".