Filmy relacja chłopak-dziewczyna, dworzec kolejowy

Policjant szukający zemsty na mordercach swego brata, który padł ofiarą mafijnych porachunków w San Francisco.

Christiane, Stella, Babsi, Axel, Michi i Benno poznają się podczas undergroundowych imprez w pełnych narkotyków berlińskich klubach. Są silni, odważni i wiodą szalone życie w „raju”, który początkowo wydaje im się być feerią kolorów, brawury i ekscytacji. Centralną postacią i osią dla całej grupy jest Christiane, na życiu której ogromne piętno odcisnęło rozstanie jej rodziców. Dziewczyna ucieka z domu, by odnaleźć się w niezwykle kuszącym alternatywnym świecie. Zacieśniające się z biegiem czasu więzi między nastolatkami sprawiają, że członkowie grupy w hedonistycznych uniesieniach szukają kolejnych dreszczy emocji, przeżywając pełne euforii wzloty i mroczne, niebezpieczne wręcz, upadki. Podczas gdy ich życie i związki na zmianę rozwijają się i rozpadają, ich własne traumy wciągają ich w wir, z którego nie każdy jest w stanie uciec.

Historia rozgrywająca się w prestiżowej szkole dla chłopców – Gurukul, gdzie obowiązują surowe zasady i nie ma miejsca na miłość. Uczelnia zarządzana jest przez dyrektora Narayana Shankara, który utrzymuje w szkole dyscyplinę i dba o to, aby wszystkie prawa były skrupulatnie przestrzegane. Niestety nie pozwala uczniom na choć odrobinę swobody ani na związki uczuciowe. Wraz z nowy rokiem do szkoły trafia młody nauczyciel muzyki - Raj, który nie tylko uczy gry na instrumentach, ale również tego, czym jest prawdziwa miłość. Wkrótce okazuje się, że niegdyś był on zakochany w córce dyrektora. Shankar jednak nie pozwolił im się spotykać. Teraz dowie się, jaki jest prawdziwy powód przybycia Raja do Gurukul.

Bunty i Babli to niepoprawni marzyciele, beztroscy, zwariowani i niezwykle pomysłowi. Pragnąc urozmaicić swe nudne, małomiasteczkowe życie, wyruszają w podróż po Indiach, po drodze oszukując i naciągając kogo się da. Robią to jednak z wyjątkowym wdziękiem, a do tego pozostają nieuchwytni, dzięki czemu zyskują miano najsłynniejszej pary w kraju. [opis dystrybutora]

Beata ma szesnaście lat i postanawia uciec z domu. Nikt nie wie dlaczego, wydaje się, że miała wszystko, co potrzebne do szczęśliwej egzystencji. Z rozmów jej przyjaciół wyłania się jednak inny obraz tytułowej bohaterki. Brak zgody na zakłamanie świata, brutalna i niesprawiedliwa rzeczywistość oraz wrażliwość, stały się czynnikami, które zmusiły do podjęcia dramatycznej decyzji.

Historia rozgrywa się po zakończeniu II wojny światowej. Polacy powracają z wojennej tułaczki, główni bohaterowie spotykają się na małej stacyjce, oczekując tytułowe dwie godziny na pociąg. Każdy z nich ma za sobą przeżycia i doświadczenia z okresu wojny. Czy mogą sobie spojrzeć prosto w oczy?

Azaliya Viktorovna, lub po prostu Zaza, przybywa do Moskwy, aby odwiedzić syna, siedemnastoletniego studenta Nikitę. Zbiegiem okoliczności na stacji spotyka młodego, czarującego Antona, który jest sąsiadem jej syna. Gdy przyjeżdżają na miejsce, okazuje się, że Nikita urządził urodzinową imprezę i zapomniał o przybyciu matki. Zaza jest zła na syna, dla którego poświęciła tak wiele. Następnego dnia okazuje się, że Anton studiuje na uczelni, której nie ukończyła Zaza wiele lat temu, ponieważ zaszła w ciążę. Jego nauczycielem jej bardzo bliski przyjaciel Siergiej Yurlov, ojciec Nikity. Azaliya i Anton stopniowo zakochują się w siebie. Ale syn, chcąc położyć kres temu uczuciu, dzwoni do przyjaciela rodziny - Sevy...

Młodociany Wiktor ucieka z cudzego mieszkania, w rękach ma kradzione rzeczy: walizkę i klatkę z kanarkami. Koledzy, którzy wysłali go na włam, wyrzucają zrabowane rzeczy do rzeki. Chłopak chce o wszystkim zapomnieć, biegnie na dworzec i tam poznaje przypadkowo spotkaną Olesię, która uciekła z domu...

W podziemnym przejściu na dworcu, przebywa udając niemowę, bezdomny 12-latek, nazywający siebie Ramzesem. Przypadkowo spotyka Ritę, która przyjechała do Moskwy do narzeczonego. Dziewczyna właśnie w tym miejscu zgubiła walizkę z adresem ukochanego. Nowy znajomy Rity, mimo własnego, trudnego położenia, postanawia pomóc dziewczynie...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.