Filmy warszawa, dworzec kolejowy

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.

Beata ma szesnaście lat i postanawia uciec z domu. Nikt nie wie dlaczego, wydaje się, że miała wszystko, co potrzebne do szczęśliwej egzystencji. Z rozmów jej przyjaciół wyłania się jednak inny obraz tytułowej bohaterki. Brak zgody na zakłamanie świata, brutalna i niesprawiedliwa rzeczywistość oraz wrażliwość, stały się czynnikami, które zmusiły do podjęcia dramatycznej decyzji.

Artur (Roman Wilhelmi) w wieku 45 lat wyprowadza się z domu. Zostawia porządną pracę w instytucie, rodzinę i przyjaciół. Takie zachowanie wprowadza nie lada zamieszanie w gronie jego bliskich, którzy starają się pomóc. Chociaż Artur zadbał o kwestie finansowe swoje i rodziny, nikomu się nie naprzykrzał i nie wchodził w drogę, jego otoczenie uważało, że potrzebuje opieki. Zaczęto go nachodzić. Osobnik mieszkający w dworcowym hotelu i stołujący się w dworcowych barach, potrzebujący oddechu i samotności stanowi temat wart drążenia zarówno dla psychiatry dr Barcza (Janusz Zaorski) jak i Marka (Jan Englert) dziennikarza o podupadającej pozycji, który dzięki materiałowi o Arturze chce powrócić na szczyt.

29-letnia Warszawianka, Ewa Drawska pracuje w dziale reklamy ogólnopolskiej gazety. W wyniku intrygi swojego szefa zostaje przeniesiona do małego oddziału firmy w Zakopanem, żeby poprawić tam wyniki sprzedaży.

Dokumentalna opowieść o powszednim dniu jednego z podwarszawskich osiedli. Do stolicy mają tylko piętnaście kilometrów, ale do Warszawy muszą dojechać, a to nie takie proste. Tysiące ludzi skoro świt usiłuje wsiąść do zatłoczonego pociągu ciągnionego przez parowóz, żeby zdążyć do pracy. Na szczęście z pomocą przychodzi kolei elektryczna i coraz więcej osób dojeżdża do pracy inaczej. Dzielni kolejarze dbają, by podróż wygodnym pociągiem elektrycznym odbywała się punktualnie.