Filmy casting, reżyser

Niepokojący hit prosto z Cannes. Aktorka Nina Wu po ośmiu latach grania ogonów dostaje dużą rolę w kostiumowym thrillerze szpiegowskim. Dziwna fabuła i atmosfera na planie, a także presja mediów oczekujących arcydzieła sprawia, że Nina zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością. Mroczna przeszłość wychodzi na jaw.

Film opowiada o parze młodych ludzi. On jest reżyserem, ona aktorką. Niestety, uprawianie tych zawodów wiąże się z różnego rodzaju kompromisami. Michał spotyka się z krytyką swojego scenariusza, Ewa nie mogąc znaleźć pracy w swoim zawodzie, pracuje jako hostessa w hipermarkecie.

Oliwia (Monika Dryl) jest córką multimilionera, rozpieszczaną przez kochającego tatę (Jan Nowicki), który spełnia jej wszystkie zachcianki. Oliwia i jej najlepsza przyjaciółka Jadźka (Anna Oberc), marzą o romantycznej miłości od pierwszego wejrzenia. Agnieszka (Ewa Hornich) to znana aktorka, gwiazda telenowel, która w młodym wieku osiągnęła już wszystko - ma sławę, pieniądze i przystojnego chłopaka Czarka (Rafał Cieszyński). Pewnego dnia Agnieszka nieoczekiwanie zrywa ze swoim dotychczasowym życiem - wyrzuca z domu Czarka, zamienia limuzynę na malucha i ucieka przed siebie. Przeznaczenie splata ze sobą losy trzech dziewczyn - wszystkie spotykają się na planie filmowym bardzo nietypowej produkcji. Wśród bohaterów tej zwariowanej historii nie zabraknie również przystojnych mężczyzn: poznamy włoskiego archeologa Alessandra (Alessandro Bertolucci) oraz niespełnionego aktora Miękkiego (Przemysław Cypryański).

Eve Harrington to młoda, nieśmiała dziewczyna, która jest zapatrzona w wielką aktorkę Margo Channing. Chodzi na wszystkie jej przedstawienia i bardzo chce ją poznać. Udaje jej się tego dokonać dzięki Karen Richards, przyjaciółce aktorki i żonie dramaturga Lloyda Richardsa. Historia życia Eve tak wzrusza całą trójkę, że postanawiają się nią zaopiekować. Dziewczyna wprowadza się więc do domu Margo, jako jej osobista pomoc.

Jeden z ulubieńców nowohoryzontowej publiczności, Kornel Mundruczó, powraca z bezpardonową, mocno uwspółcześnioną i przewartościowaną wersją klasyka Mary Shelley, Frankensteina. Rozgrywający się w nieprzyjaźnie śnieżnej, apokaliptycznej wręcz scenerii Tender Son to po części zaprawione autobiograficznymi odniesieniami wyznanie, po części śmiała próba odpowiedzi na pytanie, czym/kim jest potwór – którego imieniem odgradzamy się dziś od tego, co nieludzkie, wynaturzone, prymitywne. Produktem naszej próżności? Głupoty, nieodpowiedzialności? Wcielając się w rolę filmowca, który skonfrontować musi się z dawno porzuconym synem, Mundruczó bije się w pierś, przyjmuje odpowiedzialność za swe dzieło. Jest nim nie tylko nieszczęsny syn, dziś zwichrowany i impulsywny, ale też – dość przewrotnie – sztuka sama w sobie. Do symbolicznych narodzin potwora dochodzi bowiem w trakcie zainscenizowanego przez bohatera-reżysera castingu – jego syn, kruchy i niepewny, zmuszony do manifestacji własnych uczuć, popełnia morderstwo. A za nim idą kolejne, podobnie bezsensowne i wynikające z kompulsywnych odruchów jednostki nieprzystosowanej do podejmowania właściwych relacji ze światem.

Historia wielkiej miłości Oma i Shanti. Zaczyna się w roku 1977, a kończy w 2007. Om, prosty statysta, jest bezgranicznie zakochany w gwieździe filmowej, pięknej Shantipriyi. Ratując ją z pożaru na planie, zdobywa jej przyjaźń. Odkrywa także tajemnicę o jej małżeństwie ze znanym producentem. Mąż Shanti okazuje się być egoistą, który nie cofnie się przed niczym, aby osiągnąć cel i kiedy żona zaczyna mu przeszkadzać, chce się jej pozbyć... Tematem filmu wykonanego z ogromnym rozmachem, jest miłość większa niż śmierć, pragnienie sławy, krzywda i zemsta, a także dramatyzm odzyskiwania tożsamości poprzez odzyskiwanie pamięci o swojej przeszłości. Film wykorzystuje na dużą skalę motyw reinkarnacji, wciąga widza w świat hinduskich wierzeń, zwyczajów i kultury.

Młody reżyser przygotowuje się do kręcenia swojego kolejnego filmu, zaczyna więc przeprowadzać casting w celu znalezienia idealnych aktorek. W końcu proponuje producentowi wybór Myriam Mézières na główną bohaterkę. To zmieni istotę projektu filmu i sprawi, że jego dziewczyna będzie zazdrosna.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.