Filmy pralka

W domu sióstr Kolba odnalezione zostaje ciało, które ktoś rozczłonkował i włożył do pralki. Sprawa przydzielona zostaje inspektorowi Alexandrowi Stacevowi, który próbując ująć mordercę, zostaje wmieszany w szaleńczą rozgrywkę pomiędzy siostrami.

Pies i kot, naturalni wrogowie, spotykają się w różnych sytuacjach. Kot, który chodzi własnymi ścieżkami, podejmuje różne prace: na wsi, w lesie, w miasteczku, w przydrożnym zajeździe. Wszędzie w tych miejscach pies jest jego szefem. Różne charaktery, przyzwyczajenia i gusty powodują rożne zachowania.

Akcja filmu toczy się w czasie zimowych wyprzedaży w sklepach. Bohaterką filmu jest przeklęta sukienka, która przekazywana jest od jednej osoby do drugiej, niosąc za sobą fatalne konsekwencje.

W swoim pierwszym filmie zrealizowanym w Korei Południowej Hirokazu Koreeda przygląda się fenomenowi, który idealnie wpisuje się w jego zainteresowanie tematyką rodzinnych zażyłości i społecznego odrzucenia – Baby Broker jest bowiem niemal siostrzaną historią dla Złodziejaszków. Tym razem w centrum opowieści znalazł się proceder, w ramach którego tytułowi brokerzy handlują niechcianymi noworodkami, tzw. „box babies”. Jak to jednak bywa u Koreedy, jego perspektywa daleka jest od jednoznacznej oceny. Kiedy w ręce mężczyzn trafia kolejne dziecko, reżyser zabiera nas w podróż przez koreański krajobraz w celu odnalezienia idealnej rodziny, a Baby Broker nieoczekiwanie staje się filmem drogi. Koreeda ponownie poddaje rewizji obraz rodzinnych więzów, zapraszając do spojrzenia na nie z czułością. Z przepełnionych magicznymi momentami scen emanuje niezwykłe ciepło, ale też wyłania się – potwierdzając inscenizacyjny kunszt japońskiego reżysera – nienachalne poczucie humoru, które po raz ostatni w japońskim kinie podobnie trafiało prosto w serce w Dzień dobry (1959) Yasujirô Ozu.

Peter (Hugh Jackman) mieszka z nową partnerką, Beth (Vanessa Kirby) i ich małym synkiem. Jego życie jest ustabilizowane i wygodne. Jednak to zmienia się, gdy jego była żona Kate (Laura Dern) pojawia się z pierwszym synem, Nicholasem (McGrath), który jest już nastolatkiem. Okazuje się, że Nicholas od miesięcy nie pojawia się w szkole, jest niespokojny, zdystansowany i zły. Peter stara się zadbać o Nicholasa tak, jak chciałby, aby jego własny ojciec (Anthony Hopkins) dbał o niego. Jednocześnie musi lawirować w pracy, gdzie pojawia się oferta wymarzonego stanowiska w Waszyngtonie. Peter sięgając do przeszłości, aby naprawić swoje błędy, traci z oczu to co najważniejsze.

Być jak Stanley Kubrick (ang. „Colour me Kubrick”), reż. Brian W. Cook, to film o słabości zwykłych ludzi i współczesnej obsesji na punkcie kreowania rzekomych sław. Odkrywa prawdę o konsekwencjach płynących z próżnej potrzeby pozornej przynależności do wielkiego świata. Główny bohater, Allan Conway (John Malkovich), chcąc poznać słodki smak lepszego życia, podszywa się pod postać światowego filmowca Stanleya Kubricka. Kłamstwo zawsze wyprzedza o jeden krok prawdę i gdy mamy oszusta w zasięgu ręki, wymyka się… Zdaje się czytać w naszych myślach…

Dziesięcioro obcych sobie ludzi znajduje się w samym środku nawałnicy. Są wśród nich kierowca Ed (John Cusacki), gwiazda telewizyjna, policjant i dziewczyna na telefon (Amanda Peet). Schronienie znajdują w odludnym motelu. Wkrótce zaczynają ginąć. Pozostali muszą rozwiązać zagadkę. Jeśli chcą przeżyć.

Historia pięciu dziewcząt, które trafiają do zakładu prowadzonego przez siostry zakonne. Siostry raczej w wydaniu posłanek szatana, niż sług Boga. Film opowiada o sposobie funkcjonowania tego typu zakładów w Irlandii.

Policjant szukający zemsty na mordercach swego brata, który padł ofiarą mafijnych porachunków w San Francisco.

Fotograf Sam Hendrix (Efrem Zimbalist Jr.) otrzymuje pod błahym pretekstem od nieznajomej kobiety lalkę. Zostawia ją w domu pod opieką swojej niewidomej żony. Susy (Audrey Hepburn) jest niewidoma od niespełna roku i nie potrafi sobie jeszcze zbyt dobrze radzić w nowej sytuacji. Do jej mieszkania przychodzą bandyci chcący odzyskać lalkę, w której ukryto heroinę.