Filmy junta, birma

Birmańscy reporterzy, uzbrojeni jedynie w małe, ręczne kamery wideo, narażając się na tortury i długoletnie więzienie, rejestrują życie w policyjnym państwie. Materiały przemycane są przez granicę, przekazywane bezpłatnie światowym mediom, do Birmy wracają dzięki transmisjom satelitarnym. Anders Østergaard nie tylko zmontował strzępki informacji w spójną całość, ale postanowił przyjrzeć się ich autorom - ludziom, którzy ryzykują wszystko, aby wiadomości o poczynaniach wojskowej junty i codziennych zmaganiach obywateli przedostawały się na zewnątrz. Poprzez ich losy śledzimy historyczne wydarzenia z września 2007, kiedy buddyjscy mnisi wyszli na ulice, protestując przeciwko reżimowi.

Najnowsze dzieło Luca Bessona to opowieść o birmańskiej działaczce politycznej i laureatce Pokojowej Nagrody Nobla, Aung San Suu Kyi. Po śmierci ojca – walczącego o niepodległość Birmy – Suu Kyi opuściła kraj i zamieszkała w Oksfordzie. W 1988 roku, zostawiając w Anglii dwóch dorastających synów i męża, powróciła do ojczyzny, aby zająć się schorowaną matką i nieoczekiwanie stanęła na czele ruchu walczącego o niepodległość Birmy. Kierując się filozofią walki bez użycia przemocy Mahatmy Gandhiego, założyła i stanęła na czele Narodowej Ligii na Rzecz Demokracji, która w 1990 roku wygrała wybory. Rządząca w Birmie junta wojskowa skazała ją za na trwający piętnaście lat areszt domowy (bez dostępu do telewizji, radia czy prasy), rozdzielając ją z mężem i dziećmi.

Tracąca władzę dyktatura wojskowa decyduje się na wzniecenie konfliktu etnicznego w wioskach zamieszkałych przez mniejszość muzułmańską, aby uwiarygodnić swoją pozycję po dojściu do głosów zwolenników demokracji. Następują brutalne wypędzenia mniejszości, które odbijają się szerokim echem w świecie. Z powodu nacisków krajów zachodnich do Birmy (Mjanmy) wpuszczeni zostają obserwatorzy i ekipa filmowa, jednak ludzie władzy, w najmniejszym stopniu, nie zamierzają im ułatwiać sprawy w dotarciu do prawdy.