Filmy śmierć, minimalizm

Pope Cody, uzbrojony rabuś, działa w gangu byłych detektywów - renegatów. Ukrywa się wśród znajomych i rodziny, którzy również są z prawem na bakier. Wkrótce przyjeżdża i zamieszkuje wraz z nim jego siostrzeniec - Joshua "J" Cody. Kiedy napięcie pomiędzy jego rodziną a policją osiągnie krwawy szczyt, "J" znajdzie się w centrum zimnokrwistych działań zemsty, które obrócą rodzinę do góry nogami. A z pomocą siedemnastolatkowi przyjdzie detektyw Leckie (Guy Pearce).

Zeyneb mieszka z ojcem w dzielnicy slumsów w Stambule. Jest młodą i ładną dziewczyną, jednak na jej twarzy nigdy nie gości uśmiech. Na co dzień pracuje jako sprzątaczka w hotelu, zajmuje się domem i gotuje obiady dla ojca, brutalnego alkoholika, a w nocy znosi jego natarczywe zachowania. Załamana i pozbawiona chęci do życia dziewczyna modli się żarliwie by wyrwać się z błędnego koła swojej smutnej egzystencji. Jedyną osobą, z którą kontaktuje się Zeyneb, jest młody i zakochany w niej portier. Nieśmiały chłopak w bardzo nieudolny sposób próbuje ją poderwać, jednak dziewczyna traktuje go oschle. Na drugim końcu miasta Selçuk, technik dźwięku, próbuje radzić sobie z poczuciem winy po nagłej śmierci żony. Walizka, do której zapakował jej ubrania, w najbardziej nieoczekiwany sposób odmieni los Zeyneb.

Poszczególnych części dramatu nie łączą ani osoby bohaterów, ani fabuła. Pierwsza część „Świadków” – rodzaj prologu–- to poemat rozpisany na dwa głosy, uzasadniający ideę „naszej małej stabilizacji”. Małych trosk „o szafę /i o spodnie w szafie i o poetykę / i porcelanę i estetykę /i kieliszki i etykę…” Część II to scena z życia pary małżonków. Wypowiadają banalne słowa, wykonują rutynowe czynności. Gra pozorów nie przesłania jednak pustki, jałowości, ukrytej niechęci, obojętności. Pozornie sielankową scenkę drastycznie puentuje opowieść mężczyzny o małym chłopcu, który morduje kotka. W części III dwaj mężczyźni, uparcie tkwiący w fotelach, odwróceni tyłem do siebie i świata, toczą zdawkowy dialog. Niby są to zwierzenia, tak szczere, jak tylko dwaj mężczyźni mogą ze sobą otwarcie rozmawiać. Naprawdę ich słowa niczego nie wyjaśniają.