Filmy tarantula, śpiewanie

Dzień przed wyjazdem rodziny McCallister'ów na święta, w wyniku nieporozumienia, 8-letni chłopiec - Kevin, za karę idzie spać na strych. Jednak przed pójściem spać stwierdza, że nie chce więcej widzieć swojej rodziny. Następnego dnia okazuje się, że jego życzenie się spełniło, gdyż jego rodzina zapomniała zabrać go ze sobą. Od tej pory Kevin musi stawić czoła zarówno obowiązkom życia codziennego jak i włamywaczom, którzy chcą obrabować jego dom.

David Burke (Jason Sudeikis) jest pomniejszej klasy dilerem marihuany. Jego klientami są kucharze, matki, ale nie dzieci - ma przecież skrupuły. Co więc mogło pójść źle? Wiele rzeczy. Woląc, z oczywistych powodów, trzymać się w cieniu, na własnej skórze odczuwa, że żaden dobry uczynek nie uchodzi bezkarnie. Kiedy próbuje pomóc nastolatkom z sąsiedztwa, napada na niego trzech ulicznych zbirów, którzy kradną mu towar i pieniądze, przez co staje się dłużnikiem swego dostawcy Brada (Ed Helms (I)). Aby zacząć od nowa - i zachować zdrowie a pewnie też życie - David musi stać się przemytnikiem narkotyków na dużą skalę i doprowadzić najnowszą dostawę Brada z Meksyku na miejsce przeznaczenia. Z pomocą swoich sąsiadów, cynicznej striptizerki Rose (Jennifer Aniston), przyszłego klienta Kenny’ego (Will Poulter) oraz niesfornej, znającej życie ulicy nastolatki Casey (Emma Roberts), obmyśla niezawodny plan. Jedna fałszywa żona, dwoje udawanych dzieci, do tego ogromny, błyszczący kamper - w święto 4 lipca Millerowie kierują się na południe od granicy. Z pewnością zakończy się to wielkim hukiem.

Najlepsza w historii kina autotematyczna komedia muzyczna, w lekkiej formie pokazująca czasy przełomu dźwiękowego w kinie. Jej bohaterami jest trójka przyjaciół, próbujących zerwać więzy kontraktów, by wystąpić w razem w filmie i wylansować (ich zdaniem) wartą tego dziewczynę na gwiazdę. Lekko i satyrycznie potraktowany wątek gwiazdorski dał okazję do kilku wspaniałych scen ze studia filmowego (słynna scena z asynchronem). Jednocześnie wszyscy widzowie zostają w jakiś sposób oszukani: w rzeczywistości to nie Debbie Reynolds podkłada głos pod ruch warg Jean Hagen, lecz odwrotnie.