Filmy list, anonim

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.

Anonimowe oszczercze listy zasypują małe miasteczko. W pierwszych dniach te oskarżenia "Kruka" - jak podpisuje się ich autor - traktowane są z niechęcią i niedowierzaniem, wkrótce jednak stawiają wszystkich przeciwko wszystkim, ujawniają skrywane tajemnice, wyzwalają zasoby nienawiści i nietolerancji, prowadzą do zbrodni.

Członek rządu brytyjskiego (w tej roli John Hurt) zostaje wysłany do Brukseli, by przyjąć stanowisko komisarza Wspólnoty Europejskiej. Zamierza rozwikłać siatkę przestępczą związaną z serią przestępstw korupcyjnych. Wkrótce uświadamia sobie, że ma do czynienia z ogromnym spiskiem polityczno-przemysłowym.

Akcja rozgrywa się w Rosji latem 1941 r. Żołnierz Ivan Chonkin (Gennadi Nazarov) nie jest dobrze przystosowany do swojego życia w wojsku. Czuje się znacznie bardziej komfortowo z końmi kawalerii, którymi się opiekuje. Pewnego dnia kapitan postanawia przenieść Chonkina do małej zagubionej wioski; wyposażony w karabin i skąpe porcje jedzenia na tydzień. Misją jest monitorowanie starej maszyny wojskowej, dwusilnikowego U2, który z powodu awarii wykonał przymusowe lądowanie na łące w pobliżu wioski. W pobliżu jest jakaś wieśniaczka, która hoduje ziemniaki w swoim ogrodzie warzywnym. Jest tylko kilka metrów od wartownika i jego samolotu. Njura (Zoya Buryak), młoda listonoszka, wydaje się być samotna: w sumie dobry interes dla porzuconego żołnierza. Oczywiście, Chonkin nie musi długo prosić ją o picie, a to się kończy w łóżku, które oboje dzielą. On ją kocha, ona potrzebuje mężczyzny i oboje mogą żyć prawie normalnym życiem: kochać się, rozmawiać z sąsiadami, doić krowę, zazdrościć, kochać się ponownie. Ale kochankowie nie są sami na świecie...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.