Filmy humanista

Lato 1939 roku. Profesor Gabriel Tomicki (Bronisław Pawlik), nazywany przez znajomych don Gabrielem, spiera się podczas zebrania naukowego ze swoim adwersarzem, dr. Stanisławem Dogiem-Leśniewskim. Prof. Tomicki jest germanistą wykształconym na niemieckich uniwersytetach w Heidelbergu i Lipsku. Nie wierzy w możliwość rozpętania wojny przez potomków Goethego, Schillera i Hegla… Dr Dog-Leśniewski, subtelny znawca kultury francuskiej, jest odmiennego zdania. Zacięte spory, jakie od jakiegoś czasu wiodą, nie mają tylko charakteru intelektualnego, lecz również psychologiczny. Tomicki, mężczyzna niepozorny i wątły, na dodatek krótkowidz, ma trudności w kontaktach z kobietami. Dog-Leśniewski jest mężczyzną przystojnym i czarującym, cieszącym się ogromnym powodzeniem u płci pięknej. Tymczasem nadchodzi 1 września. Wybucha wojna. Zafascynowany osiągnięciami ducha germańskiego don Gabriel postanawia zaciągnąć się do wojska. Okazuje się jednak, że jest niezdolny do służby liniowej. Podczas jednego z nalotów poznaje w schronie Florentynę – fordanserkę z klubu nocnego Casanova. Dziewczyna jest jego sąsiadką, lecz przez całe lata nie zwracał na nią uwagi. Wspólnie postanawiają opuścić pogrążającą się w chaosie stolicę. Dźwigając plecaki, maszerują nocą. Za dnia sypiają po stodołach. Tomicki zakochuje się we Florentynie i dzięki niej leczy swój zadawniony kompleks. Udaje mu się także zaciągnąć do wojska.

Marsylia, popularna dzielnica. 16-letnia Clémentine (Laure Raoust) jest zakochana we 18-letnim François (Alex Ogou), znanym jako "Bebe", adoptowanym Afrykańczyku. Młodzieniec, oskarżony o gwałt, przebywa w więzieniu. Clim, będąca w ciąży, opowiada swoją historię swojemu nienarodzonemu dziecku. Podczas gdy obie rodziny mobilizują się, by znieść to fałszywe oskarżenie o gwałt. "Bebe" i Clim tracą młodość w tej męce, ale otwierają się na wszystkich, którzy wciąż mają dla nich serce zamiast kamienia.

Serial obyczajowy ukazujący życie przeciętnych absolwentów uniwersytetu, którym przyszło żyć w "epoce Gierka". Może nie do końca są tacy przeciętni, starają się bowiem zastanawiać nad tym, czego w życiu dokonali, a czego nie udało się zrealizować. Te ich "punkty widzenia" możemy śledzić przez kolejnych siedem lat ich życia. Są tak różne jak różne są ich osobowości, zainteresowania i wykonywane zawody. Oto bowiem nad brzegiem Wisły spotykają się młodzi przyjaciele: przyszli prawnicy, lekarze, inżynierowie, muzycy, aktorka, leśnik. Jest rok 1973 - wszyscy zgodnie deklarują, że spotkają się tu znowu w roku 1980 i odpowiedzą sobie na pytanie kim będą za te siedem lat? W filmie możemy zobaczyć, mało wówczas jeszcze znanych, takich tuzów polskiego kina jak Bogusław Linda czy Adam Ferency.