Filmy nastolatek, matura

Film opowiada o maturzystkach z 1964 roku, które skończyły jeden etap w życiu młodych kobiet, a teraz czeka je dorosłość. Dziewczyny odbierają świadectwa dojrzałości, spędzają czas na tańcach i na basenie, są fankami włoskiego piosenkarza. Przed kamerą snują plany na przyszłość.

Maturzysta Kamil organizuje melanż życia w nadmorskiej posiadłości swego ojca, milionera. Na imprezę przybywa grono jego znajomych, podobnie jak on chcących wyszaleć się po lockdownie spowodowanym pandemią. Z początku wszystko idzie dobrze: młodzi ludzie korzystają z uroków plaży, piją, tańczą, uprawiają seks, przeżywają uczuciowe uniesienia i rozterki. Tylko natura wysyła niepokojące sygnały: mnożą się dziwne zakażenia, stężenie sinic w Bałtyku przybiera duże rozmiary. Z biegiem czasu zabawa wymyka się spod kontroli. Nie to jednak będzie najgorsze. To pierwszy polski film o zombie, będący po trosze horrorem, ale w głównej mierze wizjonerskim obrazem obyczajowym, z odniesieniami do ekologii i sporą dawką humoru. "Jest to film rozrywkowy, psychodeliczno-przygodowy, o młodych, ale nie tylko dla młodych" powiedział reżyser Apokawixy Xawery Żuławski.

Bohaterowie tego serialu to młodzi ludzie, którzy już osiągnęli pierwszy stopień dojrzałości - maturę, ale naprawdę dopiero stanęli u progu dojrzałości życiowej.

Agata (Marta Dąbrowa) jest w czwartej klasie liceum. Nigdy nie miała kłopotów z nauką, dlatego zbliżająca się szybko matura nie stanowi dla niej problemu. O wiele bardziej przeżywa swe zauroczenie Widelcem (Rafał Cieszyński), najprzystojniejszym chłopakiem w klasie. Szaleją za nim wszystkie dziewczyny, przy których Agata - jak się jej przynajmniej wydaje - nie ma żadnych szans. Ojciec Widelca (Bronisław Wrocławski) jest burmistrzem. Spełnia wszelkie zachcianki syna - telefon komórkowy, samochód, niecodzienne hobby, wspinaczka. W zamian oczekuje tylko jednego - dobrych wyników w nauce i zdanej matury. Nie trudno się domyślić, że dla Widelca spełnienie życzeń ojca leży w sferze marzeń. Trzeba się jednak zabrać do pracy, bo gra jest warta świeczki. Jeśli nie przyniesie do domu świadectwa dojrzałości, natychmiast zostanie powołany do wojska. A że Widelcowi wydaje się, że nie jest stworzony do ślęczenia nad podręcznikami, musi uciec się do podstępu...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.