Filmy ordynator

Serial Daleko od noszy to satyryczna opowieść o losach typowego miejskiego szpitala w Polsce. W murach tej placówki odbywają się rzeczy niezwykłe, straszne i śmieszne. Niezawodna kadra medyczna pod czujnym okiem ordynatora Łubicza dokonuje karkołomnych wyczynów, które widzowi wydają się niewiarygodne – ale tylko do chwili, kiedy naprawdę zetknie się ze służbą zdrowia…

Po opuszczeniu szpitala dla umysłowo chorych Ricky zaczyna śledzić Marinę, prostytutkę, z którą kiedyś uprawiał seks. Ricky postanawia namówić ją, żeby została jego żoną.

40-letnia prokurator Dorota (Agata Kulesza) pije, by – jak sama mówi – nie zwariować. Zasłaniając się immunitetem, ukrywa wszystkie wykroczenia popełnione pod wpływem. Mąż, znany polityk (Marcin Dorociński), stara się zachować jej problem w tajemnicy i wyciąga ją z rozmaitych tarapatów, ale powoli ma już dosyć. Studentka Magda (Maria Dębska) lubi ostro imprezować, a ponieważ świetnie się uczy i ma super pracę, nikt nie robi jej wyrzutów. Jednak w pewnym momencie dziewczyna traci grunt pod nogami, kiedy na zerwanym filmie dochodzi do tragedii. Z kolei szanowana chirurg dziecięcy – Teresa (Dorota Kolak) przez picie straciła rodzinę, została jej tylko praca w szpitalu, w którym jest ordynatorem. Sytuacja wymyka się spod kontroli, kiedy w ciągu alkoholowym przychodzi na dyżur. Problemy kobiet narastają, wpędzając bohaterki i ich bliskich w poważne niebezpieczeństwa. W końcu każda z nich sięgnie dna, czy jednak każdej uda się od niego odbić?

Ekranizacja pełnej zagadek, paradoksów i zmartwień powieści Czechowa, którą z powodzeniem można nazwać zarówno najbardziej pesymistyczną, jak i optymistyczną ze wszystkich jego powieści. W centrum fabuły – opartej na prawdziwych wydarzeniach – znajduje się historia ordynatora szpila psychiatrycznego, który zostaje jego pacjentem. Lekarz Andriej Jefimowicz Ragin ze swoją samotnością, dystansem, refleksją staje się tym samym jedną z kluczowych postaci, nie tylko twórczości Czechowa, ale i całej literatury światowej XX wieku. Scenariusz filmu napisany według powieści zachowuje trzon oryginalnej fabuły, jednak autorzy świadomie przenieśli jej akcję we współczesne czasy. Zdjęcia do filmu w nowatorski paradokumentalny sposób nakręcone zostały w prawdziwym szpitalu dla chorych psychicznie.

Brute (Til Schweiger) - brutalny, szorstki recydywista, pół Anglik, pół Polak - zostaje zesłany w ramach resocjalizacji do dziecięcego szpitala w Rumunii, którym zarządza ordynator Sincai (Pete Postlethwaite). Trafia do przedsionka piekła. Niemal każdego dnia szpitalna furmanka wywozi trumnę z ciałem zmarłego dziecka. Pielęgniarka Mara (Polly Walker) dwoi się i troi, żeby ulżyć swoim małym podopiecznym w ich nieszczęściu. Chirurg Babits (John Hurt), zmuszony do wykonywania swoich obowiązków w okropnych warunkach i często przez to bezsilny wobec śmierci, topi stresy w alkoholu. Brute staje twarzą w twarz z przerażającą prawdą: jedynym ratunkiem dla dzieci jest sprzedawanie ich rodzinom zastępczym z Zachodu. Uzyskane w ten sposób pieniądze pozwalają przetrwać pozostałym pacjentom szpitala. Tymczasem w bohaterze zakochuje się dwunastoletnia, chora Cyganka, Elena (Ida Jabłońska).

Historia psychiatry Jenny Isaksson, która na okres wakacji, zostaje ordynatorem szpitala psychiatrycznego w Sztokholmie. Zajmuje się tam trudną pacjentką, Marią. W międzyczasie wdaje się w romans z Tomasem Jacobim, również psychiatrą. Zaczynają się z nią jednak dziać dziwne rzeczy. Ciągle nawiedzają ją wspomnienia z dzieciństwa.

Pracownicy szpitala na oddziale geriatrycznym muszą zmagać się nie tylko z trudnymi pacjentkami, ale także z nową panią ordynator dr Jenną James (Laurie Metcalf), która z byle powodu potrafi wpaść w złość i zrugać swoich podwładnych.

Dobrze znany i lubiany przez widzów zespół małego, miejskiego szpitala będzie musiał zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, zaskakującymi wydarzeniami i tajemniczymi chorobami. Nie lada sprawdzianem okaże się dla nich także Dzień Prawdy i ogólnopolski konkurs na Pacjenta Roku. Początek nowej serii zapowiada spore zmiany kadrowe, które obfitować będą w szereg zaskakujących, absurdalnych i przezabawnych sytuacji.

Doświadczony i pozbawiony złudzeń lekarz, szef jednego z dużych, miejskich szpitali, z przerażeniem przypatruje się instytucji, którą prowadzi. Wie jak wiele tam kłamstwa, niekompetencji, pomyłek i karygodnego bałaganu. Próbuje występować przeciwko takiemu stanowi.

Obraz pewnych grup naszego społeczeństwa, reprezentowanych tu przez dwie rodziny: wysoko cenionego warszawskiego kardiologa – przede wszystkim przez „wdzięcznych” pacjentów – oraz wojewódzkiego dygnitarza, dobrze już urządzonego w życiu. Rodziny te łączy tytułowy kontrakt ślubny najmłodszych latorośli: Piotra i Lilki. Uroczystości weselne gromadzą liczną rodzinę i przyjaciół. Oglądamy galerię typów różnego rodzaju, ludzi, dla których jedynym ideałem jest pieniądz, a celem ich życia zdobycie go.