Filmy nacjonalizm

Harold i Erick studiują razem w Cambridge i trenują biegi. Każdy z nich ma jednak odmienną filozofię życiową. Jeden z nich dobrze się bawi i wykorzystuje swój talent aby zdobyć sławę i uznanie. Dla drugiego bieganie to nie tylko świętowanie po wygranych zawodach. Obaj jadą na mistrzostwa olimpijskie, a ich rywalizacja zaczyna przybierać coraz poważniejszy charakter.

Jean-Etienne Fougerole (Christian Clavier) jest inteligentnym humanistą. Ożenił się z bogatą dziedziczką wielkich włości (Elsa Zylberstein). Fougerole promuje w debacie telewizyjnej swoją nową powieść „À bras ouverts”, w której m. in. zaprasza do swego domu osoby najbardziej potrzebujące. Jego przeciwnik nie może uwierzyć w to co on opowiada w swojej książce. Urażony słowami przeciwnika, Fougerole, przyjmuje wyzwanie, aby nie stracić twarzy. I już tego samego wieczoru, ktoś zadzwonił do drzwi jego pałacu. Przekonania Fougerole zostaną wystawione na próbę!

Akcja filmu toczy się w latach 20. XX wieku. Lekarz i zdradzająca go żona Kitty, wyjeżdżają do małej chińskiej wioski, by walczyć z epidmią cholery, która ją zaatakowała. Kitty widząc jak jej mąż pomaga chorym ponownie się w nim zakochuje.

Niemiecki młodzieniec chętnie wstępuje do wojska i jedzie na I wojnę światową, ale jego entuzjazm szybko słabnie, gdy widzi ten horror na własne oczy.

Minęło 100 lat odkąd kraje Wschodniej Azji zjednoczyły się w 'Wielkiej Wschodnio Azjatyckiej Unii' pod przewodnictwem Japonii. Japonia ciągle się rozwija, jest światowym mocarstwem, ale coraz częściej słychać o atakach anty-rządowych grup, które utrudniają prawidłowe funkcjonowanie państwa. W Tokio, Osace i Seulu, trzech największych japońskich miastach terroryścia napadają na wystawy archeologiczne i zdaje się, że szukają jakiejś konkretnej rzeczy. Do rozwiązania sprawy przydzieleni zostają dwaj agenci - Sakamoto Masayuki i jego bliski przyjaciel Saigo Shojiro.

Berlin, wczesne lata 30. XX w. Marząca o karierze gwiazdy Sally Bowles występuje w podrzędnym kabarecie "Kit-Kat Klub" . Poznaje Briana Robertsa, młodego Brytyjczyka, który przybył tu, by doskonalić swoją znajomość niemieckiego i udzielać lekcji angielskiego. Z czasem rodzi się między nimi głębsze uczucie. Pierwszymi uczniami Briana zostają przyjaciel Sally, Fritz Wendel, oraz bogata żydowska dziewczyna Natalia Landauer. Niebawem Sally zyskuje nowego wielbiciela, barona Maximiliana von Heune, który otacza opieką ją i Briana. Po pewnym czasie Sally wyznaje, że została kochanką barona. Zaskoczony Brian oznajmia jej, że arystokrata także z nim nawiązał intymne stosunki. Historie głównych bohaterów nakreślone zostały na tle życia "Kit-Kat Klubu", będącego swoistym krzywym zwierciadłem, w którym odbija się rzeczywistość Niemiec ogarnianych przez falę nazizmu. Akcję puentują piosenki i skecze wykonywane na scenie. Ich pozorna wulgarność doskonale współgra z postępującym upadkiem moralnym w realnym świecie, a celne i dowcipne komentarze konferansjera stanowią aluzję do aktualnych wydarzeń.

Damien porzuca karierę i w ślad za bratem Teddym wstępuje do partyzantki IRA. Nie jest to dla niego łatwy wybór. Jest lekarzem, a będzie musiał zabijać ludzi... Teddy jest urodzonym przywódcą. Władza, którą mu powierzono utwierdza go w słuszności przekonań i dokonanych wyborów. Za wszelką cenę będzie jej bronił. Ken Loach pokazuje historię dwóch braci, którzy w imię wielkich idei i walki o niepodległość i sprawiedliwość zostają zmuszeni, żeby stanąć przeciwko sobie.

Serbska reżyserka Mila Turajlić powraca do swojego rodzinnego domu w Belgradzie, aby rozwikłać zagadkę pewnych drzwi, które od ponad siedemdziesięciu lat pozostają zamknięte. Artystka rozpoczyna intymną rozmowę z matką o skomplikowanej historii ich mieszkania oraz kraju. W 1945 roku, na rozkaz ówczesnego rządu komunistycznego, lokal został podzielony, aby w jednym budynku można było pomieścić większą liczbę rodzin. Przez całą wojnę domową i późniejszy rozpad byłej Jugosławii tytułowe drzwi były nietknięte. Niecodzienny dokument odsłaniający rodzinne sekrety i pełną dramatów współczesną historię narodu serbskiego. Reżyserka Mila Turajlić (Cinema Komunisto) za punkt wyjścia swojego filmu obiera zamknięte od ponad siedmiu dekad drzwi. Po latach niedopowiedzeń nakłania matkę, wybitną profesorkę i działaczkę polityczną, do otworzenia się przed kamerą. Artystka jednocześnie pokazuje polityczne i społeczne zmiany w swoim kraju: od komunizmu, poprzez rządy Miloševića po odradzający się obecnie nacjonalizm. Produkcja otrzymała nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie. Była też pokazywana na wielu filmowych imprezach na całym świecie.

Grupa mężczyzn wchodzi na górę niosąc wielkie, czarne tablice. Są to nauczyciele idący szukać uczniów w Kurdystanie na terenie Iranu blisko irańskiej granicy. Film skupia się na losach Saida i Reeboira, których tablice znajdą wiele innych zastosowań niż jedynie podstawowe przekazywanie wiedzy.

Ironiczny tytuł dokumentu odnosi się do zaostrzenia radykalnych nastrojów w Polsce ostatnich kilku lat. Zgodnie z początkowym napisem stanowi on „niechronologiczną dokumentację wybranych zdarzeń społecznych”. Reżyser zestawia ze sobą marsze, demonstracje i uliczne zamieszki, ale także wystąpienia organizacji antyfaszystowskich. Nielinearna konstrukcja buduje wrażenie eskalacji emocji i nienawiści podczas zgromadzeń publicznych. W obiektywie Pawła Paprzyckiego Polacy jawią się jako naród głęboko skłócony, a nawet podzielony na grupy posługujące się tymi samymi pojęciami w zupełnie innym znaczeniu.